Tribune 07/2008 :: Column Jan Marijnissen : De overgang

Column

De overgang

Vorig jaar – na weer vier maanden plat vanwege een hernia – wist ik het zeker: ik moet gaan nadenken over een vermindering van mijn taken. Het had nu geen zin meer voor dat inzicht weg te duiken. Veertig jaar in de frontlinie staan is zwaar en eist zijn tol. Vanaf vorig jaar zomer heb ik nagedacht over de vraag: hoe en wanneer kan ik het voorzitterschap van de fractie overdragen?

Over de vraag ‘aan wie’ heb ik me nog het minst druk gemaakt. Mogelijke opvolgers waren er immers voldoende voorhanden, vond ik. De procedure moest vlekkeloos verlopen. Dat was alleen maar mogelijk wanneer mijn voornemen geheim zou blijven. Ik heb mijn voornemen dus ook slechts met een heel klein aantal intimi vooraf kunnen bespreken. Want zou mijn beslissing vroegtijdig op straat komen te liggen, dan zouden de speculaties niet van de lucht zijn, met alle gevolgen van dien. Uiteindelijk heb ik drie maanden geleden de knoop doorgehakt. Het moest in juni. Nu kon het. De partij staat er goed voor: politiek en ideologisch, en ook organisatorisch en financieel zijn we op orde. Bovendien, mijn opvolger moest een eerlijke kans krijgen en zich voor de komende verkiezingen goed kunnen manifesteren. Dit jaar was dus het aangewezen jaar. Maar wanneer in 2008? Meteen na de zomervakantie zou de nieuwe fractievoorzitter te weinig tijd gunnen voor een gedegen voorbereiding op Prinsjesdag. Het moest dus vóór het reces. Het werd 17 juni 2008. Op een dinsdag, want allereerst zou de fractie moeten worden ingelicht. Die komt op dinsdag altijd bij elkaar. Onmiddellijk na de fractievergadering heb ik op een persconferentie mijn beslissing toegelicht en uiteengezet hoe de procedure voor het kiezen van een opvolger eruitzag. De vrijdag erna werd Agnes met algemene stemmen gekozen.

Voor haar begint er nu een zware tijd. Hoewel ze zeer ervaren is in en buiten de Kamer, zal ze nu ook ondervinden wat het betekent de eindverantwoordelijkete zijn. Als voorzitter moet je niet alleen de lijnen uitzetten, je moet ook waken over de eenheid van de fractie. Je moet de samenwerking organiseren én vooruit denken én leiding geven. En dan ben je ook nog eens de eerste woordvoerder. Best pittig. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat Agnes het goed gaat doen. Ook dat laatste heeft bijgedragen aan het goede verloop van de ‘overgang’.

De fractie heeft me gevraagd om me speciaal te gaan bezighouden met de begeleiding van onze veelal nieuwe volksvertegenwoordigers. Dat ga ik doen. En ook als voorzitter van de partij ligt er nog een hoop denk- en doewerk op me te wachten.

Jan Marijnissen