SP Tribune 03/2005 :: De Aftrap

Tribune, 18 maart 2005

De Aftrap

Op weg naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2006

Over precies een jaar zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen. De SP zal de straat op gaan, campagne voeren en de degens kruisen; van Den Helder tot Heerlen en van Middelburg tot Groningen. Op die route gaat de Tribune alvast op verkenningstocht bij de fractievoorzitters. Wat zijn de verwachtingen en speerpunten? Waar werd er de afgelopen drie jaar gescoord? Waar ging het mis? Amsterdam (4 zetels) en Rotterdam (1 zetel) trappen af.

Remine Alberts (50) zit al zeven jaar in de Amsterdamse raad, is getrouwd en heeft een dochter. ‘Sinds mensenheugenis’ is ze actief voor de partij. ‘Iedereen die vóór de Wet Maatschappelijke ­Ondersteuning is zou verstoken moeten worden van alle vormen van zorg. Die wet, een pure bezuinigingsmaat­regel, eist een zware tol van de mantelzorgers, die al overbelast zijn.

Theo Cornelissen (54) is sinds 1998 lid van de Rotterdamse raad. Hij vervulde uiteenlopende functies op het SP-hoofdkantoor. Hij is vader van twee dochters en weduwnaar sinds 1997. ‘Het zaaien van tweedracht tussen migranten en zogenaamde autochtonen moet stoppen. We hebben álle Rotterdammers nodig om er een mooie stad van te maken.’

Welke uitslag verwacht je volgend jaar?

Remine: ‘We verwachten winst en hopen op zes zetels’

Theo: ‘We gaan voor zes in 2006!’

Waarom zouden de mensen in jouw stad op de SP moeten stemmen?

Remine: ‘We zetten ons consequent in voor het welzijn van de Amsterdammers. En we stellen zowel binnen als buiten de raad de arrogantie van de macht aan de kaak.’

Theo: ‘Als de mensen het geklungel van het huidige college van LR, VVD en CDA zat zijn en werkelijke een ander college willen, een college dat niet terugvalt op de paarse politiek van voor 2002, dan moeten ze SP stemmen.

Stel dat je er de mogelijkheden voor zou hebben; wat zou je als eerste veranderen in jouw stad?

Remine: ‘Dan denk ik aan uitbreiding van het buurt- en clubhuiswerk, uitbreiding van ontmoetingscentra voor ouderen en ook het bouwen van goede schoolgebouwen. Verder moet de stad en al haar openbare ruimtes beter toegankelijk voor rolstoelers worden.’

Theo: ‘Als eerste zouden we de woningnood aanpakken. De woningnood is tot ongekende hoogte gestegen. Dure woningen mag wel, maar er moeten op de eerste plaats woningen gebouwd worden voor de Rotterdammers die er al zijn.’

Wat is je grootste succes in deze periode?

Remine: ‘Wij waren in staat de bevolking te mobiliseren om het Slotervaartziekenhuis voor sluiting te behoeden.’

Theo: ‘Dankzij de SP is het gehandicaptenvervoer nu verbeterd met een terugbelservice. Deze maand halen we bijvoorbeeld ook een meerderheid voor ons initiatiefvoorstel rond dierenwelzijn.’

En waar liet je steken vallen?

Remine: ‘Het lukte ons na de vorige verkiezingen niet om de PvdA naar links te laten kijken en een college te vormen van SP, GroenLinks en PvdA. Dat kón namelijk wel.’

Theo: ‘Het was teleurstellend dat we er niet in geslaagd zijn een meerderheid te halen bij het havenschandaal. Bij te veel kwesties heeft de raad zich laten marginaliseren tot een klankbordgroep.’

Wat is de grootste fout van het huidige college?

Remine: ‘Het college heeft er ijzerenheinig tóch voor gekozen om de Noord-Zuidlijn door te laten gaan.’

Theo: ‘De grootste fout is dat het college de helft van de Rotterdammers tot ‘ongewenst vreemdeling’ heeft verklaard. Omdat ze minder dan 120 procent van het minimumloon verdienen of omdat ze statistisch gezien een zogenaamde niet-westerse allochtoon zijn.’

En wat doet jullie stadsbestuur juist goed?

Remine: ‘Het crisismanagement in de eerste dagen na de moord op Theo van Gogh.’

Theo: ‘Dit college heeft veel vastgeroeste verhoudingen losgeweekt. Ook zijn ze niet begonnen met nieuwe papieren plannen. Dat heeft gezorgd voor zichtbaar meer rust en orde, tot de bouw van meer woningen, tot vereenvoudiging van enkele megalomane plannen.’

Ben je beschikbaar voor een nieuwe periode?

Remine: ‘Ja.’

Theo: ‘Natuurlijk. Op 6 maart 2002, toen we net als alle andere partijen zo dramatisch verloren door de opkomst van Pim Fortuijn, heb ik beloofd deze klus af te maken.’