Tribune 03/2001 Carrie

Tribune 16 maart 2001 Interview CARRIE

'Witverziekend' heet kan ze zich maken om oneerlijkheid en schijnheiligheid. In haar columns veegt Carrie genadeloos de vloer aan met hypocriete politici en neemt ze het op voor zwervers, vrouwen, kinderen en iedereen die maar door 'het paarse zooitje' onder de voet wordt gelopen. De rooie Rotterdamse 'grootsmoel' met een hart van goud over de burgervader van haar stad als 'een goeie Sinterklaas', de ondergang van de PvdA en het lot van ontheemden.

'Opstelten is een beetje die burgemeester van Swiebertje'

Rotterdam is er sinds het vertrek van Bram Peper flink op vooruit gegaan. Ivo Opstelten is een hele verbetering. Nou is natuurlijk álles beter dan Peper, maar Opstelten heeft mijn hart gewonnen. Een deelgemeente, ergens in Noord geloof ik, had er samen met dominee Visser sneaky een junkenopvang doorgedrukt. De bewoners waren daar erg boos over. Ze wilden geen junks in de straat, zeiden ze. Opstelten is er toen naar toe gegaan en heeft duidelijk weten te krijgen dat ze niet kwaad waren vanwege die junken opvang, maar omdat het allemaal achter hun rug om bekokstoofd was. Hij heeft het hele besluit teruggedraaid. De procedure is opnieuw begonnen. Na drie weken stond die opvang er tóch, maar nu ze erbij betrokken waren vonden de bewoners het best. Dit soort sympathieke dingen hoor ik steeds over hem. Sommige mensen zitten gewoon bij de verkeerde partij. Kan je ze niet kwalijk nemen. Vroeg of laat word ik het vast vreselijk met hem oneens, maar vooralsnog vind ik hem een goeie Sinterklaas. Hij is een beetje die burgemeester van Swiebertje. Heeft ook een erg leuke vrouw. Ze deed de presentatie gedaan van mijn voorlaatste boekje, Een keihard kusje. Ze waren toen net in Rotterdam. Bij wijze van handreiking – zeg maar nieuwe burgemeester, nieuwe kansen – had ik haar dat gevraagd. Dat heeft ze heel goed opgepakt. Ik hoef het niet met iemand eens te zijn, maar ik moet een oprechte betrokkenheid voelen en een bereidheid om mee te denken. De SP en GroenLinks hebben dat, en een VVD'er als Opstelten ook. De PvdA mist die eerlijkheid. Sharon Dijksma moet daar straks de leiding krijgen, maar ik zie het haar niet doen. Ik denk dat ze niet onafhankelijk genoeg is om de partij van de ondergang te redden. De PvdA heeft zichzelf verschrikkelijk kleurloos neergezet. Iedereen die maar een beetje linkser was is opgestapt. Dijksma gaat dat niet goed maken, ze is veel te eager. Ze wil té graag serieus genomen worden door de grote jongens in de partij. Het eist nogal wat lef en zelfstandig denken om weer wat te maken van de PvdA en dat moet ik bij haar nog ontdekken. Hoor je Dijksma ooit iets anders zeggen dan dat mag van Melkert en Kok? Nee toch! Als de PvdA wil overleven, moeten ze de VVD en D66 loslaten – het liefst met een grote rel – en dan een héle tijd héél solidair zijn met de mensen die het moeilijk hebben. En ook moeten ze zorg en onderwijs nu eens écht gaan regelen. Zoals het nu gaat stort het hele zooitje in als Kok ermee kapt. Daar helpt geen ene Ad Melkert aan. Integendeel, nare man vind ik dat. Kok hoeft wat mij betreft ook niet te blijven, die heeft te veel ergs gedaan. Ik hoor net dat het aftreden van verschillende ministers wordt geëist vanwege de ramp in Enschede, maar dát vind ik niet nodig. Wél vanwege de onttakeling in het onderwijs en de zorg. Vooral de gevolgen in het onderwijs zie ik van dichtbij, op de basisschool van mijn dochter. Alles is tot op het bot afgebroken en leerkrachten gaan gebukt onder een enorme werkdruk in hun pogingen om er toch wat van te maken. Er is geen onderwijzer meer die voor de klas wil staan. Er worden dan stagiaires neergezet, die het helemaal niet aankunnen. Zo'n klas vervalt direct in onderlinge terreur en pesten, waar dan weer alle energie van de leraren in gaat zitten. Ineens zie je scholen die heel leuk presteren, terugvallen in Marokkaans tegen Nederlands. En de samenhang is kwijt. Ik hoorde een juf eens zeggen, dat als je vroeger de mishandeling van een kind meldde, er een heel team van vertrouwensartsen en hulpverleners klaarstond en dat je nu hooguit doorverwezen wordt naar de kinderbescherming. Het hele middenkader dat als opvangnet diende is wegbezuinigd. In de zorg speelt hetzelfde. Ik sprak een meid van de AbvaKabo die in de thuiszorg zit. Ze vertelde dat heel veel van haar collega's een groot aantal overuren draaiden, om mensen een beetje meer aandacht te kunnen geven en iets extra's voor ze te kunnen doen. De manier waarop Den Haag dat verkloot heeft, doet me meer dan een rapport dat in een la is blijven liggen. Hoe erg ik de ramp in Enschede ook vind. En het hoeft helemaal niet zo te gaan. We zijn stinkend rijk, de ene na de andere optieregeling pakt gunstig uit, maar geld om de basisdingen een beetje behoorlijk te regelen is er niet. Dat moet de markt maar doen en die kan er niks van. Terwijl er zoveel kennis bestaat. Die afbraak is pas twintig jaar geleden in gang gezet. Er zijn genoeg mensen die nog weten hoe het ook alweer ging. Alleen om die reden is het al stom om de boel te privatiseren. Want loopt het niet spaak omdat eraan verdiend moet worden, dan hebben ze in het bedrijfsleven wel de ballen verstand van zorg en onderwijs. Ik weet zeker dat er genoeg bereidheid in Nederland is om iets te ondernemen. Op cultuurgebied bijvoorbeeld, zie je verschillende initiatieven de kop opsteken. Zo'n band als de Postmen, die met het verdiende geld een studiootje kopen en cursussen gaan geven waar jongeren leren rappen en daar een heel project van maken, verdient meteen steun. Vind ik.

Mijn columns gaan vaak over mensen die het niet zo makkelijk hebben. Voor mij zijn die interessanter dan rijke stinkerds. Natuurlijk kunnen die ook ook problemen hebben, maar dat ontroert me pas wanneer het helemaal niets met geld te maken heeft. Ik word boos zodra een menselijk verhaal linkt met iets dat speelt in de politiek. Als iemand zegt: 'Die AMA's moeten het land maar uit,' vind ik dat erg. Het doet me echter pas écht iets op het moment dat ik zo'n AMA ken. Vreselijk aangedaan en kwaad was ik bijvoorbeeld, toen een tijd geleden bij mij voor de deur een zwerver luidkeels verdrietig stond te zijn. Hij huilde heel hard en had al een paar keer geprobeerd zich voor de tram te gooien. Heel zielig. De barman van het café beneden mij was al naar buiten gekomen met een kop koffie en er stonden wat oude dametjes bij om hem te troosten. Een paar Surinaamse jongens hadden hem zelfs voor de tram weggetrokken. Niet doen joh, man. Iedereen deed zijn best, maar besefte dat dit niet langer ging. Dus ik naar de politie. Ze zeiden: 'O ja Car, we weten het en we komen eraan.' Maar wat deden die agenten? Gooiden die man zijn tas achter hem aan en riepen: Nou wegwezen jij! Hoe kan je dat nou doen?! Je vangt hem niet op, steekt geen poot uit. Je geeft ook meteen een lekker signaal naar de mensen die geholpen hebben. Die doen dat dus nooit meer. En dan wel lopen zeiken over meer salaris. Politiewerk mag best beter betaald worden, maar doe dan verdomme je werk ook goed! Daar heb ik dus een retepinnig stukje over geschreven!