publicatie

Spanning augustus 2009 :: Emancipatie

Spanning, augustus 2009

Emancipatie

U leest een tekst geschreven door een heteroseksuele autochtone man. Als het over emancipatie gaat, lijkt dat soms wel iets waarvoor je excuses moet maken. Voor emanciperende vrouwen was ik de onderdrukkende man, voor emanciperende migranten de onderdrukkende autochtoon. Gelukkig ben ik geen kapitalist (tenzij ex-cafébaas en ex-aannemer ook als zodanig tellen), anders had ik ook nog de hand in de onderdrukking van de arbeider.

Ook al herken ik me niet in het beeld van slavendrijvende vrouwenhater, dat betekent nog niet dat emancipatiebewegingen onnodig zijn. Sterker nog, in het openingsartikel beweer ik dat socialisme en emancipatie historisch sterk verbonden zijn. Ook de emancipatie van migranten is nog niet voltooid; Sadet Karabulut legt in een persoonlijk interview én in een artikel uit hoe emancipatie van migranten werkt en zou moeten werken.

Ook al verdringen politieke partijen, burgemeesters en bekende Nederlanders zich om mee te mogen varen op de Gay Pride in Amsterdam – om ‘gay for a day’ te zijn – ook homo-emancipatie verdient blijvende aandacht. Paul Mepschen beargumenteert dat er nog veel te winnen is en dat de SP de partij bij uitstek is om homo-emancipatie een stap verder te krijgen. Het opheffen van de slavernij was ook een emancipatiebeweging; slavernij-historicus Frank Dragtenstein vertelt over die geschiedenis en waarom het slavernijverleden een deel is van de identiteit van alle Nederlanders. Karel Koster analyseert de situatie in Afghanistan, waarbij Jamila Palwasha meer inzicht geeft over de vrouwenemancipatie in dat land. In het Rijke Rooie Leven vertelt Ron Blom over Frank van der Goes, die over kunst en socialisme schreef in een tijd dat emancipatie van de arbeider nog ging om zaken als algemeen stemrecht. Jan Marijnissen sluit af met een opinie over waar de strijd voor de emancipatie van de factor arbeid moet plaatsvinden.

Eén emancipatiebeweging die niet aan bod komt in deze Spanning is wel het noemen waard: de SP. Deze partij werkt dagelijks aan politieke emancipatie van mensen binnen en buiten de partij. Binnen de partij scholen leden elkaar in actievoeren, media, debatteren en onderwerpen als de zorg of de AOW. Buiten de partij laten SP'ers anderen zien dat ze wat kunnen bereiken, door in actie te komen. Van onderop, samen met de mensen ervoor zorgen dat ze zélf meer zeggenschap opeisen. Emancipatie hoort bij het socialisme, en van de politieke partijen vertegenwoordigt de SP dat socialisme als beste of misschien wel als enige in Nederland.