Tribune 02/2004: Eén van de 43.538: Maha Aitelberd
| EEN | Tribune 20 februari 2004 | van de 43.538 | ‘Mensen zeggen wel eens tegen me: Maha, jij bent een schoolvoorbeeld van succesvolle integratie. Leuk, ja. Maar ik voel het zelf helemaal niet zo. Ik doe zoals ik ben en dat vind ik normaal. Niet meer en niet minder.’ Maha praat rap, honderd procent accentloos en met een aanstekelijke Brabantse tongval. Dat hoor je niet al te vaak bij jonge Marokkaanse vrouwen. ‘Mijn vader is nu ongeveer dertig jaar in Nederland en mijn moeder iets korter. Toen ze hier kwamen, hebben ze heel bewust ervoor gekozen om zo snel en zo goed mogelijk Nederlands te leren. Mijn moeder werkte als kapster en beheerst zelfs het plat Tilburgs. Dat verklaart dus dat je aan mij niet hoort dat ik allochtoon ben.’ Twee jaar geleden zette ze haar eerste politieke stappen. Het was de rumoerige verkiezingstijd waarin Pim Fortuyn een hoofdrol speelde. Maha: ‘Ik vond zijn standpunten over allochtonen eng. Toen hij steeds meer aanhang kreeg, vond ik dat ik ook iets met politiek moest doen. Vlak daarna hoorde ik Jan Marijnissen spreken en toen viel eigenlijk alles op zijn plaats. Ik werd lid van de SP. Al snel was ik actief bij ROOD en deed mee aan allerlei demonstraties. Bijvoorbeeld die tegen de oorlog in Irak. | Maha Aitelberd (23) Tilburg |
|
Ik schreeuwde toen de longen uit mijn lijf, hahaha. Was echt cool. Afgelopen zomer deed ik mee aan de ROOD-Zomerschool op Ameland. Was ontzettend leuk. Maar ik merkte ook, dat ik misschien toch iets rechtser ben dan de meeste jongeren. Ik bedoel; ik hecht bijvoorbeeld veel waarde aan kleding en gun mezelf ook wat luxe. Maar het mooie van de SP is, dat ik me dan toch in de partij thuis kan voelen en me geaccepteerd weet. Dat aspect van de club spreekt me het meeste aan: iedereen kan zichzelf zijn. De partij geeft daarbij de ruimte aan zowel allochtonen als autochtonen. Dat vind ik heel prettig. Ik kan erg kwaad worden, als ik zie dat in Frankrijk gepraat wordt over een verbod hoofddoekjes. Ik vind dat de persoon dat zelf moet kunnen bepalen en niet de wet. Maar sluiers vind ik weer een ander verhaal. Want bijvoorbeeld op scholen moeten leerlingen en leraren wel oogcontact met elkaar kunnen hebben.’
Maha kijkt graag om zich heen. Ze roemt de Limburgse mentaliteit en vertoeft graag in België. Een avondje stappen brengt haar zo nu en dan tot in Oberhausen en Bochum. Ze werkt als debiteuren-beheerder bij een internationaal bedrijf. ‘Er worden op mijn werk best wel eens grapjes over Marokkanen gemaakt. Daar heb ik niet zo’n problemen mee. Ik vind dan ook, dat je de bioscoopfilm ‘Shouf Shouf Habibi’, die nu populair is, vooral als een comedy moet zien. Maar toch merk ik dat veel mensen met een zwart-wit bril naar de Marokkaanse gemeenschap kijken. Ik durf best te stellen, dat ik voor aanslagen van 11 september 2001 veel meer als een individu werd beoordeeld dan nu. Nu word ik als het ware vaker ‘meebeoordeeld’ met de rest. Ik vind dat best frustrerend, soms zelfs kwetsend. Inderdaad; de Marokkaanse gemeenschap staat niet in een goed daglicht momenteel. Maar het zijn maar een paar rotte appels die voor die reputatie zorgen. En dat is dan koren op de molen van de mensen die het zwart-wit zien. Of willen zien. Ik ben ook bang, dat de kwestie rondom Ali Lazrak de mening van juist die mensen zal bevestigen.’
‘Het zal je niet verrassen, dat ik op het politieke vlak het meeste ‘heb’ met het thema integratie. Economie, natuur; allemaal heel belangrijk. Maar integratie heeft te maken met open staan voor elkaar. Vandaar.’
Inhoud
- Iedereen had zo zijn eigen versie bij het conflict tussen Ali Lazrak en de SP. Gedurende deze periode zocht Jan Marijnissen vooral achter de schermen naar een oplossing. Nu doet hij zijn verhaal.
- Succesvol communistisch bestuur in de praktijk van een parlementaire democratie. Dat is te bewonderen in de Indiase deelstaat West-Bengalen, waar de CPI(M) al langer dan 25 jaar de lakens uitdeelt. Preeti Lakwijk en Ronald van Raak spraken met partijsecretaris Prakash Karat.
- Wielrennen is een stukje cultuur, zegt tv-commentator/sportjournalist Jean Nelissen. Zijn stem, anekdotes en parate kennis geven de wielrennerij al meer dan vijfendertig jaar de heroiek en romantiek die de sport tegelijkertijd ook des volks maakt. Een interview.
- Heeft een voormalig provinciaal-Statenlid dat in zijn nieuwe baan meer verdient dan ooit, recht op een wachtgelduitkering? Het morele antwoord is ongetwijfeld een hartgrondig 'nee'. Maar het tegenovergestelde gebeurt. Een ontboezemend verslag.
- Adam Curry, dé Nederlandse internetpionier, trok Marijnissen over de streep om zich bloot te geven in de virtuele wereld. Johan van den Hout en Herman Beekers spraken de voormalige diskjockey in zijn Amsterdamse hoofdkwartier.
- Column van Jan Marijnissen: Al is de leugen nog zo snel...
- Maha Aitelberd is één van de 43.538