Tribune 01/2004: Eén van de 43.389: Marielle van der Zwaan-Sikkema
| EEN | Tribune 23 januari 2003 | van de 43.389 | Als ik met zevenmijlslaarzen door mijn leven heenstap dan merk ik nu dat het op papier een opsomming van ellende lijkt maar dat heb ik eigenlijk niet zo ervaren. Bekend verhaal voor velen waarschijnlijk. Ouders gescheiden, met 15 jaar weggelopen van huis en natuurlijk ook gestopt met school, gaan werken samenwonen, trouwen en weer scheiden en ondertussen een heerlijk leven geleid waarin ik alles redelijk zelf kon bepalen en vooral ook mijn eigen fouten kon maken. Politieke discussies waren aan de orde van de dag en als rebelse alternatieveling was links niet links genoeg en streden we in Gouda voor onze eigen sociëteit en waren verder eigenlijk vooral overal tegen. In het werk was ik lange tijd iemand van 12 ambachten 13 ongelukken omdat ik eigenlijk simpelweg niet wist wat ik wilde. Ik was erg jaloers op mensen die dat wel precies wisten maar toen ik bij de kringloopwinkel in Gouda kwam werken wist ik dat ik dat ik werk nodig had waar ik mijn hart ook mocht laten spreken en daar heb ik ook lange tijd met plezier gewerkt. Samen met een collega uit Gouda een kringloopwinkel opzetten in Capelle a/d IJssel was geweldig. We draaiden zo goed dat we enkele van onze, door de gemeente tewerkgestelde jongeren een baan konden aanbieden maar de gemeente had een ander plan en zag geld in onze goedlopende zaak en bedankte ons voor het goede werk maar nu wilde ze zelf het heft in handen nemen en we zagen geen andere optie dan weggaan, met pijn in ons hart. | Mariëlle van der Zwaan Sikkema (32) |
|
Via het volwassenenonderwijs mijn Havo en VWO diploma gehaald en weer wist ik niet wat ik nu verder eigenlijk wilde. Er moest brood op de plank komen en ik kwam bij Postkantoren terecht wat een wereld van verschil was maar omdat ik ondertussen met mijn ex naar Groningen verhuisde en daar geweldige collega’s trof heb ik er bijna zes jaar gewerkt, een record. Kindje in aankomst dus toch maar weer getrouwd en alles loopt op rolletjes voor twee jaar.
Ik was al redelijk lang een trouwe SP-stemmer maar in Groningen kwam ik in mijn vriendenkring wat actieve leden tegen die mij eigenlijk lieten zien dat ik meer kon doen maar werk is brood en met een baby en zwanger van een tweede is je leven erg vol. Toen mijn man vlak na de geboorte van ons tweede kindje na een kort ziekbed overleed aan kanker stond mijn wereld op z’n kop maar het dwong mij ook weer om nieuwe wegen te zoeken en nadat ik weer in Gouda was komen wonen bij mijn familie kwam na enige tijd de SP gedachte weer op en ik werd lid. Ik wilde graag meer doen maar gebonden met twee kleine kindjes is zelfs met alle hulp van de wereld tijd een erg kostbaar goed.
Toen ik de vacature van receptioniste op het hoofdkantoor van de SP in de Tribune zag staan wist ik dat ik daar weer meer kon doen dan alleen geld verdienen, ik kon weer met m’n hart werken en gelukkig was dat bij deze werkgever een pre en werd ik aangenomen. Daar zit ik dus nu alweer zo’n vijf maanden en ik hoop nog veel langer want ik ben er erg thuis. Redelijke kans dat u mij treft als u het hoofdkantoor belt en ik ben blij dat ik me op deze manier aan u heb kunnen voorstellen. Tot ziens bij de SP.
Inhoud
- Sociaal rampjaar 2004 is in stijl begonnen: met een golf aan opzeggingen van de thuiszorg. Mensen die de hulp of verzorging absoluut niet kunnen missen, laten weten er verder toch vanaf te zien omdat ze de kosten niet langer kunnen betalen.
- Opinie: Maak het verschil en word lid van NUTOPIA!
- Sinds 1 januari geldt in Nederland een rookverbod in de trein en op de perrons. In de zorg en de horeca gelden overgangsregelingen, maar ook de rookvrije werkplek is door de invoering van de nieuwe Tabakswet een feit. Een aardig begin, vindt Frank Wöckel, de Duitse leider van de Campaign for Non-smokers' Rights.
- Het levenslied zit in het verdomhoekje en als het aan Chiel Montagne ligt, komt daar snel een einde aan. De bekende presentator heeft daarom besloten een eigen omroep op te richten. Een gesprek met een bevlogen verdediger van het Nederlandse levenslied.
- Het Europees Parlement heeft de liberalisering van de havens – voorlopig – van tafel geveegd. Waarschijnlijk gaven massale, internationale havenacties de doorslag. De slag is dan wel gewonnen, maar de oorlog nog lang niet. Daarvoor moet het Nederlandse parlement eerst een deugdelijke havenwet aannemen.
- SP-partijbestuurslid Serdar Dosky groeide op onder de verdrukking van het Saddam-regime. In een lange monoloog beschrijft hij dat deel van zijn leven en zijn reactie op de val en de arrestatie van Saddam Hussein.
- Column van Jan Marijnissen: Irak, wat nu?
- Mariëlle van der Zwaan-Sikkema is één van de 43.389