Tribune 01/2004 Column Jan Marijnissen
| Jan Marijnissen |
Irak, en wat nu?
Saddam Hoessein is uit zijn keldertje gehaald. We got him!, riep Paul Bremer. Velen, waaronder ik, reageerden opgelucht. Ik zie uit naar de dag waarop ie terecht zal staan voor een rechtbank, in of buiten Irak. Ik ben vooral geïnteresseerd in twee dingen: Wat heeft gemaakt dat deze man zó kon huishouden, en ook nog zó lang. En, wie hebben hem allemaal gesteund in al die lange jaren van dictatuur en onderdrukking. De Amerikanen en de Engelsen kunnen nu wel triomfantelijk doen over hun successen, maar iedereen weet dat dezelfde Amerikanen hem hebben geholpen de macht te veroveren en te behouden. Ook toen duidelijk was wie Saddam eigenlijk was.
De Amerikanen hebben met de inval in Irak alles wat er is aan internationaal recht met voeten getreden. Een ‘preventieve aanval’, uitgevoerd door een land dat een macht heeft – militair, economisch en politiek – groter dan van welk ander land ook, groter zelfs dan de macht van de wereldgemeenschap tot uitdrukking komend in de VN, is neokolonialisme. De aanval had niet de steun van de VN. Het deerde Bush en de zijnen niet. Daarmee heeft het grootste land ter wereld zich feitelijk in een zelfgekozen isolement geplaatst. De brede steun blijft uit, ook nu de Amerikanen de dienst uitmaken in Irak. De meeste leden van de NAVO willen er niks mee te maken hebben. Militairen sturen willen ze al helemaal niet.
Dat is niet het enige probleem voor de Amerikanen. In Irak zelf hebben ze ook grote moeite om de mensen ervan te overtuigen dat ze handelen in het belang van de Irakezen. De mensen geloven ze niet. En dat is niet verwonderlijk. Bush, Rumsfeld en Powell bleken wel nagedacht te hebben over de oorlog maar niet over de vrede. De Irakezen verdenken de Amerikanen van een dubbele agenda en slechts uit te zijn op het vestigen van hun macht in het Midden-Oosten, en passant de olievoorziening voor zichzelf veiligstellend.
Maar de realiteit is de realiteit, voor de Irakezen maar ook voor de SP. Met andere woorden: De Amerikanen, de Engelsen én de Nederlanders zitten in Irak, en het wantrouwen bestaat. Wat te doen? Mij lijkt dat de macht zo snel mogelijk aan de Irakezen zal moeten worden overgedragen. Niet ’n beetje, maar helemaal. De VN moet daarbij helpen, en de landen die zeiden met een oorlog de Irakezen af te willen helpen van Saddam kunnen na gedane arbeid vertrekken.
Inhoud
- Sociaal rampjaar 2004 is in stijl begonnen: met een golf aan opzeggingen van de thuiszorg. Mensen die de hulp of verzorging absoluut niet kunnen missen, laten weten er verder toch vanaf te zien omdat ze de kosten niet langer kunnen betalen.
- Opinie: Maak het verschil en word lid van NUTOPIA!
- Sinds 1 januari geldt in Nederland een rookverbod in de trein en op de perrons. In de zorg en de horeca gelden overgangsregelingen, maar ook de rookvrije werkplek is door de invoering van de nieuwe Tabakswet een feit. Een aardig begin, vindt Frank Wöckel, de Duitse leider van de Campaign for Non-smokers' Rights.
- Het levenslied zit in het verdomhoekje en als het aan Chiel Montagne ligt, komt daar snel een einde aan. De bekende presentator heeft daarom besloten een eigen omroep op te richten. Een gesprek met een bevlogen verdediger van het Nederlandse levenslied.
- Het Europees Parlement heeft de liberalisering van de havens – voorlopig – van tafel geveegd. Waarschijnlijk gaven massale, internationale havenacties de doorslag. De slag is dan wel gewonnen, maar de oorlog nog lang niet. Daarvoor moet het Nederlandse parlement eerst een deugdelijke havenwet aannemen.
- SP-partijbestuurslid Serdar Dosky groeide op onder de verdrukking van het Saddam-regime. In een lange monoloog beschrijft hij dat deel van zijn leven en zijn reactie op de val en de arrestatie van Saddam Hussein.
- Column van Jan Marijnissen: Irak, wat nu?
- Mariëlle van der Zwaan-Sikkema is één van de 43.389