publicatie

Spanning februari 2012 :: Links regeert

Spanning, februari 2012

Inleiding

Links regeert

Wie in Nederland wil regeren, zal bereid moeten zijn compromissen te sluiten. Juist omdat ons land van oudsher een land van minderheden is, maakt geen enkele politieke partij op dit moment kans op meer dan de helft van de stemmen bij verkiezingen. Dat geldt op nationaal niveau, in de provincie en vaak ook lokaal. Dat betekent dat partijen bereid moeten zijn delen van hun eigen programma tijdelijk in de koelkast te zetten om zo met andere partijen tot een werkbare verhouding te komen.

In deze Spanning staan we stil bij wat er gebeurt als links mee aan de knoppen gaat draaien. In een aantal Europese landen zijn linkse partijen mede verantwoordelijk voor het regeringsbeleid van hun land. Wat begon in Noorwegen en op Cyprus heeft zich de afgelopen jaren via IJsland, Finland en Denemarken als een inktvlek uitgebreid. Hans van Heijningen en Arjan Vliegenthart togen naar Denemarken om te horen wat daar de ervaringen zijn van een half jaar links in het bestuur. Hoe maak je als politieke partij het verschil en waar zitten de valkuilen?

Na de laatste provinciale verkiezingen regeert de SP mee in twee provincies: Zuid-Holland en Noord-Brabant. Spanning sprak met de fractievoorzitter in de grootste provincie van Nederland, Harre van der Nat, en met gedeputeerde Rik Janssen. Zij vertellen over hun ervaringen in het bestuur van Zuid-Holland. Welke compromissen sluit je, hoe hou je vast aan je eigen identiteit en waar krijg je echt iets voor elkaar?

Daarnaast zet SP-senator en econoom aan de UvA, Geert Reuten, in deze Spanning de vermogensverdeling in Nederland op een rijtje. Vermogen in Nederland is veel schever verdeeld dan velen op het eerste gezicht zullen denken. De economische crisis heeft vooral mensen met minder bezit getroffen, terwijl de meest vermogenden in ons land veel minder hebben verloren.

Tweede Kamerlid Jasper van Dijk en oud-Kamerlid Fenna Vergeer bespreken het boek De onderwijsbubbel, over kennisverarming en zelfverrijking. Het boek bevat een kritische analyse van de onderwijswerkelijkheid door betrokken mensen uit het onderwijs. Tegelijkertijd is het boek een oproep om de handen uit de mouwen te steken en werk te maken van scholen en universiteiten waar de leraar zijn vak terugkrijgt en de financiering ten goede komt aan het lesgeven.

Tenslotte beschrijft Tijmen Lucie in het Rijke Rode Leven de muziek en het leven van Mercedes Sosa, een Argentijnse zangeres die traditionele volksmuziek combineerde met maatschappijkritische teksten.