Tribune 12/2006 :: Marijnissen - SP de derde partij van het land

Marijnissen

SP de derde partij van het land

Het is zo’n kamertje dat je overal hebt backstage: een beetje kaal, een koelkast, een wastafel. Maar nu staat er ook een tv. Ik zit te zappen tussen RTL4 en de NOS. RTL komt om tien minuten voor negen met een exitpoll van NIPO. De NOS maakt de uitslag van haar poll om negen uur bekend. Het gejuich en gejoel in de grote zaal beneden is boven te horen. RTL voorspelt dat we 30 zetels behalen. Een paar minuten later maakt de NOS haar voorspelling openbaar: 24 zetels. Het staat wel vast dat we vanavond meer dan verdubbelen.

Wie had dit, toen we meer dan dertig jaar geleden met de SP begonnen, ooit verwacht? Natuurlijk, gekscherend hebben we van alles gedacht en beweerd, maar diep in m’n hart heb ik toch nooit bedacht de derde partij van het land te worden, groter dan de liberalen van de VVD.

“Vertrouwen komt te voet, en gaat te paard”, zegt de volkswijsheid. Nou, het eerste deel kan ik in ieder geval bevestigen. We hebben hard gewerkt en erg ons best gedaan; analyses gemaakt en standpunten ontwikkeld; debatten gedaan en acties gevoerd. Eén op de zes Nederlanders heeft dat beloond met een stem op onze partij. Inmiddels hebben we ook meer dan 51.000 leden. Met zoveel kiezers achter ons en als dé winnaar van de verkiezingen is de partij helemaal volwassen geworden, en dus een kandidaat voor de regering. Als ik dit schrijf zitten we midden in de informatieperiode onder leiding van CDA’er Rein Jan Hoekstra. Ik heb inmiddels twee gesprekken met hem gehad. Deze week spreek ik (apart) met Balkenende en Bos.

Het is nog volslagen onduidelijk hoe het CDA het eigen verlies (wel de grootste partij gebleven) en het grote verlies voor de coalitiegenoten VVD en D66 duidt. Met andere woorden: heeft het CDA begrepen dat de kiezers het écht anders willen, socialer en menselijker? De uitkomst van de gesprekken is geheel afhankelijk van het antwoord op die vraag.

Want op alle terreinen verschillen we fors van mening: over Irak en Afghanistan, over zorg en onderwijs, over sociale zekerheid en sociale volkshuisvesting, over integratie en milieu. De afgelopen jaren waren CDA en SP tegenpolen. Dat zal na een paar gesprekken niet veranderd zijn, maar een poging tot samenwerking moet gedaan worden. Een kabinet CDA, PvdA en SP zou een bijzonder vervolg zijn op de historische overwinning van de SP op 22 november.

Hoe dan ook: 2007 is aanstaande. Ik hoop dat het nieuwe jaar u brengt wat u ervan verwacht en waar u op hoopt, voor uzelf en voor hen die u dierbaar zijn.