Tribune 07/2012 :: Linksvoor: Iris Hoogendam
Linksvoor
‘Ik kom uit een rood nest’
Tekst: Jola van Dijk
Foto: Karen Veldkamp
Iris Hoogendam (20) uit Delft behoort tot de actiefste leden van ROOD Delft, de lokale jongerengroep van de SP. Maar ook de wereld buiten Delft spreekt Iris aan. Ze verheugt zich er dan ook op om in het buitenland op stage te gaan.
› Wat doe je in het dagelijks leven?
‘Ik doe kassawerk bij de C1000 en ik volg de toerisme-opleiding om straks de opleiding tot reisgids te kunnen doen.’
› Je wilt zo’n mevrouw met een parapluutje bij bezienswaardigheden worden?
‘Ja, precies! Welke bezienswaardigheden maakt me zelfs niet zo veel uit. Al zou ik wel graag naar Japan willen, ik ken ook al een aantal woordjes Japans. Van kleins af aan vind ik het al leuk om verschillende talen en culturen te leren kennen.’
› Zou je in het buitenland willen gaan wonen?
‘Wel een paar maanden voor mijn werk, maar ik zou nooit voor altijd van mijn familie weg willen. Ik ben ook nog steeds wel een beetje verliefd op Delft en Nederland; en qua klimaat ben ik gewoon echt een Nederlander.’
› Wat zijn je hobby’s?
‘Omdat ik veel fantasie heb, schrijf ik vaak verhalen en teken ik. Dan heb ik ineens een plaatje in m’n hoofd. Ik lees ook graag fantasy-boeken. Die gaan over magie en verzonnen wezens in denkbeeldige werelden.’
› Wanneer werd je lid van de SP?
‘Op mijn zestiende, maar ik kom uit een rood nest en ging al vanaf mijn twaalfde graag met mijn vader mee naar demonstraties. Sinds anderhalf jaar ben ik actief voor ROOD. Dat was wel even wennen, want daar zaten eerst alleen maar techneuten van de universiteit bij.’
› Jij was het eerste meisje bij ROOD Delft?
‘Ja, en de eerste MBO’er. Inmiddels heb ik meer meisjes en MBO’ers actief gekregen. Laatst hebben we met de meiden bijvoorbeeld actie gevoerd tegen alle eigen bijdrages en eigen risico’s die de zorg steeds duurder maken. Je wordt gestraft, terwijl je er niets aan kunt doen dat je ziek wordt. Verkleed in zusterpakjes zijn we toen ludieke zorgboetes uit gaan delen bij het ziekenhuis.’