Tribune 09/2007 :: Jan Marijnissen - De prijs van de groei

Jan Marijnissen

De prijs van de groei

De afgelopen maanden was het geen komkommertijd maar tomatentijd, zo leek het soms. Elke partij komt een keer aan de beurt als het gaat om kritische beschouwing door de journalistiek. Deze zomer was de beurt aan de SP. Op zo’n moment is het kleinste nieuws plotseling voorpaginanieuws. Journalisten duikelen over elkaar heen in hun pogingen ook met een ‘onthulling’ te komen. Het gaat er dan niet zachtzinnig aan toe en in sommige gevallen is dat niet bevorderlijk voor de kwaliteit. Het principe van ‘hoor en wederhoor’ wordt slechts mondjesmaat toegepast en niet zelden worden zaken verkeerd voorgesteld, uit hun context gehaald of vreselijk opgeblazen.

De publiciteitsgolf begon met de vrijwel unanieme oproep van de partijraad – het parlement van de SP – aan Düzgün Yildirim om de twaalfde SP-zetel in de senaat af te staan aan de nummer twaalf op de lijst. “Ja maar, hij is toch legaal met voorkeurstemmen gekozen”, werd er door sommige journalisten gezegd. Zeker, buiten de twee stemmen die hij op zichzelf had uitgebracht, waren er nog vier mensen die het hokje bij zijn naam rood hadden gemaakt. Maar zes stemmen kunnen onmogelijk de democratische wil van een partij met meer dan 50.000 leden tenietdoen. Natuurlijk respecteren we de wil van de kiezer en wordt iemand die direct met voorkeurstemmen is gekozen dan ook benoemd. Maar hier ligt het anders. Hier stemt niet het volk; het zijn de SP-Statenleden die de leden van de SP-senaatsfractie kiezen. En De prijs van de groei natuurlijk worden SP’ers geacht zich aan de gezamenlijk democratisch vastgestelde lijst te houden. Zonder een loyale uitvoering van onderling gemaakte afspraken kan geen enkele organisatie overleven. Meer partijen hebben te kampen met dit probleem, alleen bij hen wordt de zaak met de mantel der liefde bedekt. Binnen de SP doen we dat niet. Wij geven de voorkeur aan eerlijke, open en democratische interne verhoudingen. De partijraad van september zal in deze zaak de finale beslissing nemen.

Als SP hebben we onmiskenbaar te maken met groeistuipen. Dat is niet iets van vandaag of gisteren: we hebben er al mee te maken sinds we zijn opgericht. Onze groei is dan ook constant en stormachtig geweest. Veel van onze nieuwe leden waren vroeger partijloos, anderen kwamen van andere partijen, met name van de Partij van de Arbeid. Die mensen zijn net zo welkom als alle andere nieuwe leden, alleen, sommigen hebben de neiging van de SP een soort PvdA te willen maken. Op het congres in november aanstaande zullen voorstellen worden besproken om nog meer aan scholing en opleiding te doen. Onze partij en de mensen waar we het allemaal voor doen hebben er recht op dat op alle niveaus van onze grote organisatie de kaderleden inhoudelijk, politiek en organisatorisch goed zijn onderlegd.

Jan Marijnissen