Tribune 06/2001 Uden moest even wennen aan SP-wethouders (zonder stropdas)

Tribune 11 mei 2001

Uden moest even wennen aan SP-wethouders (zonder stropdas)

'Mensen kijken ervan op als je bij ze langs komt'

'Een telefoontje 's avonds laat van iemand die ergens mee zit is geen vervelend extra werk, maar een extra kans om naar mensen te luisteren.' SP-wethouders in Uden. Niet verscholen achter een batterij secretaressen met haar op de tanden, maar midden tussen de bevolking.

Drie jaar zitten Spencer Zeegers en Wim Somers nu op het college-pluche. In 1998 kreeg de SP met 24,6 procent van de stemmen zes zetels in de raad van Uden. Uit de collegeonderhandelingen rolde vervolgens een dagelijks bestuur van CDA, PvdA en (voor het eerst) SP. Voor de VVD was het meteen duidelijk: de toetreding van de socialisten tot het college wordt een ramp voor de gemeente. Als toelichting legde een VVD-raadslid bloedserieus uit dat Zeegers en Somers geen stropdas dragen. En dat is funest voor de contacten met het bedrijfsleven… Terugkijkend concludeert Zeegers dat méér mensen hebben moeten wennen. 'Wij hebben vanaf het begin gezegd, dat mensen altijd met hun wethouders moeten kunnen spreken. Dus komen ze steeds vaker naar ons toe. Of wij gaan bij hen op bezoek. Daar kijken ze soms echt van op. Ook sommige collega's bij de gemeente vonden het aanvankelijk een beetje raar.' Een belronde door Uden bewijst dat de SP-wethouders het echt menen – en dat hun aanpak gewaardeerd wordt. Bijvoorbeeld door Piet Koomen van de wijkraad Centrum. 'Graffiti verwijderen, tegengaan van wildplassen; noem maar op. Zeegers kwam erop af om te kijken wat er aan de hand is. Hij heeft echt een visie op interactief beleid in de wijk. Hij is altijd bereikbaar, luistert goed en vertaalt de geluiden die hij hoort in voorstellen.' Ook Hans van Lieshout, vice-voorzitter van handboogsportvereniging VZOD, prijst de communicatie met de SP'ers. 'Wij zijn al lang bezig met de realisatie van een eigen accommodatie voor onze vereniging. De SP raadsfractie en Wim Somers hebben me met raad en daad bijgestaan. Ze zeiden: Ook kleine verenigingen hebben recht van bestaan. Enthousiast ben ik ook over de discussieavonden die B en W organiseerden over de meerjarenbegroting. De toneelclub, sportclubs, de vrouwenvereniging: allerlei groepen waren aanwezig en er werd behoorlijk fel gediscussieerd. Ik heb niet het idee dat dit college echt gigantische veranderingen teweeg heeft gebracht. Maar ik voel heel sterk dat je nu je stem bij de gemeente kunt laten horen. En dát is wel veranderd.'

'Zeegers en Somers zijn jongens die met beide benen op de grond blijven staan en die goed aanvoelen wat kan, en wat niet kan'

Opbouwwerkster Elisabeth Romanillos: 'Zeegers neemt wijkraden en burgers serieus. Hij heeft echt oog en oor voor ze. Hij voelt goed aan dat je als gemeente er niet over heen moet walsen.' En dagelijks-bestuurslid Ans Schoppema van het platform voor mensen met een functiebeperking: 'De gemeente is toegankelijker geworden, de bereidheid om naar mensen te luisteren is toegenomen. Of dat aan de SP-wethouders ligt? Voor een deel zeker: ze zijn makkelijk aanspreekbaar en leven echt tussen de mensen. Somers ken ik al van voordat hij wethouder was – hij is geen spat veranderd.' Naast de toegenomen benaderbaarheid, zijn het vooral de verbeteringen op sociaal gebied die aan de SP-inbreng toegeschreven worden: onder andere verruiming van de bijzondere bijstand, verhoging van de betalingen uit het minimabeleid en versnelling van de uitbetaling. Secretaris Piet van de Wilden van Platform Minima: 'Bij Sociale Zaken hebben ze de laatste tijd erg hun nek uitgestoken en daar profiteren we nu van. Wij kunnen het steeds meer gaan zoeken in de kwaliteit, terwijl we vroeger enkel op zoek waren naar geld.' Een bevestiging uit onverdachte hoek komt van fractievoorzitter Wim Uijtdewilligen van D66, een partij die geen wethouders levert. 'Op het gebied van sociale regelgeving en minimabeleid heeft de SP-deelname een behoorlijk positieve inbreng gehad. De basis daarvoor was weliswaar gelegd door het vorige college, maar dit college heeft er op een goede manier vorm aan gegeven.' Ook verder is de D66'er wel te spreken over de SP-wethouders. 'Ze zijn me honderd procent meegevallen. Zeegers en Somers zijn jongens die met beide benen op de grond blijven staan en die goed aanvoelen wat kan, en wat niet kan. Ze hebben hard getrokken aan de communicatie met de bevolking en die is verbeterd.'

'Ik wil mij niet binden aan enige partijpolitiek, maar sociaal gezien heeft de SP een goede invalshoek'

Tot slot nog even het bedrijfsleven. Heeft het ontbreken van stropdassen bij de SP-wethouders veel ondernemers bewogen tot emigratie uit Uden? 'Wat bedrijven vooral willen, is duidelijkheid. En die proberen we te geven,' antwoordt Zeegers. 'Dus die kopschuwheid valt wel mee. Al is er wel het nodige veranderd. Het vorige college had bijvoorbeeld heel grote plannen met bedrijventerrein Goorkens en had ook nog heel wat andere locaties op het oog voor vestiging van bedrijven. Bij onze toetreding tot het college was het een harde eis dat Goorkens veel minder ruimte bood aan overlast-veroorzakende industrie. Uden richt zich nu vooral op bedrijven uit de regio zelf, die willen uitbreiden of verhuizen. Dat is een goede zaak. Beter dan de kaarten te zetten op de komst van enkele grote jongens van buiten. Want als die weer weggaan, krijg je enorme problemen. Verder werken we uitstekend samen met de bedrijven in het centrum bij het versterken van het centrummanagement en hebben we bijvoorbeeld met de belegger afspraken gemaakt over de opknapbeurt van winkelcentrum Drossaard die binnenkort start. Allemaal zonder stropdas.' Als directeur van EMI Compact Disc (Holland) BV, met zo'n 850 werknemers een van Udens grootste bedrijven, is Hans van Luit niet direct iemand bij wie je vanuit zijn werkervaring veel SP-sympathie verwacht. Hij kreeg met de gemeente en vooral met wethouder Somers te maken bij een project om langdurig werklozen aan een baan te helpen. 'Wij trainden ze om volwaardig mee te kunnen laten draaien, zodat we ze op den duur ook vooruitzichten konden bieden. Het was in het begin niet makkelijk, maar het werd een succes. Ik liep al langer met dit idee en probeerde in industriële kringen medestanders te vinden. Dat lukte niet zo erg goed en ik zei: Dan doe ik het zelf wel. Toen ontstond er contact tussen EMI en de gemeente die mijn idee wel zag zitten. Er kwam een goede samenwerking uit voort, met name met Somers. Ik wil mij niet binden aan enige partijpolitiek, maar sociaal gezien heeft de SP een goede invalshoek. Ze weten waar ze het over hebben en ze pakken zaken aan.'