Tribune 09/2007 :: Troontelefoon ook dit jaar weer roodgloeiend

Achtergrond

Troontelefoon ook dit jaar weer roodgloeiend

Tekst Barry Smit Foto Bas Stoffelsen

Het is een mooie traditie op Prinsjesdag: de Troontelefoon van de SP. Elk jaar nemen de Eerste en Tweede Kamerleden van de SP na afloop van de Troonrede de reacties uit het land in ontvangst. Steeds meer mensen weten de SP te vinden. Dit jaar kwamen op de derde dinsdag van september in vijf uur tijd bijna duizend telefoontjes binnen.

Zodra de koningin in de Ridderzaal de Troonrede heeft uitgesproken, haasten de 36 Eerste en Tweede Kamerleden zich met hun medewerkers naar de fractieruimte van de SP. Daar is een callcenter ingericht, waar zij de hele middag bereikbaar zijn op het gratis nummer van de Troontelefoon.

Meteen na het openstellen van de lijnen stromen de reacties binnen. Al snel valt op dat veel mensen zich zorgen maken over hun koopkracht; vooral degenen met een bescheiden inkomen. “We zijn in Nederland steeds productiever, dat levert steeds meer geld op”, zegt Karin Dekker uit Amsterdam, werkzaam op Schiphol: “Waar blijft dat dan?” Rutger van Bruggen, eveneens uit Amsterdam: “Ik hoor nu wel sociaal-christelijke praatjes, maar zie in feite niets veranderen. Het is net of de VVD nog steeds regeert, ze verkopen het alleen iets anders.” Veel mensen wijzen op de belofte dat na het zuur het zoet zou komen; en dat de regeringspartijen wel heel gemakkelijk beloftes breken, waarop ze juist zijn verkozen. SP-Kamerlid Jasper van Dijk, haastig tussen twee gesprekken door: “Veel bellers maken zich zorgen of ze hun huishoudboekje nog wel rond krijgen. Dat dankzij dit kabinet in economisch voorspoedige tijden vrijwel niemand erop vooruit gaat, velen zelfs achteruit, is voor veel mensen onbegrijpelijk.”

Ook de kwaliteit en de kosten van de zorg komen veelvuldig ter sprake. “We krijgen een Eigen Risico in plaats van een No Claim”, betoogt mevrouw Willemsen uit Limbricht. “Dan zeg je gewoon ‘eigen schuld, dikke bult’ tegen mensen die ziek worden. Waarom delen we die ziektekosten niet gewoon eerlijk met z’n allen?” De thuiszorg, waar grote problemen zijn ontstaan door de invoering van de marktwerking (zie ook Tribune september), is ook een bron van onbegrip. Thuiszorgpersoneel meldt zich, maar ook klanten en familieleden van klanten. “Als de thuiszorg wordt afgebroken, zijn we straks toch alleen maar duurder uit omdat we de ouderen dan in verzorgingshuizen moeten plaatsen? En de mensen die in de thuiszorg werken, moeten we straks een uitkering geven. Wie schiet daar nou iets mee op?”, vraagt mevrouw Van den Berg uit Wieringerwerf zich af.

Niet minder verontwaardigd is een fors aantal bellers over het feit dat het kabinet niets doet tegen de miljoenenbonussen in het bedrijfsleven, terwijl hun werknemers erop achteruit gaan of zelfs hun baan verliezen – zoals bij TNT Post. Gerard de Wit uit Groningen: “Al jaren wordt gezegd dat er iets tegen de graaicultuur moet worden gedaan. Maar steeds zijn het juist de PvdA’ers die het erbij laten zitten, of hooguit een oproep doen aan hun collega-grootverdieners. Eerst Kok, nu Bos. Het is de Partij van de Aandeelhouders geworden.” Ook armoedebestrijding blijft een terugkerend thema.. “Schandalig, dat daar maar 5 miljoen extra aan wordt besteed”, briest mevrouw Pengel, oppasmoeder uit Rotterdam. “Dat is geen aanpakken; dat is pappen en nathouden. Als ik koningin was, zou ik weigeren om het voor te lezen.” De Troontelefoon geeft in zeer korte tijd een goed beeld van hoe de plannen ontvangen worden. Tweede Kamerlid Arda Gerkens: “Dit is voor ons niet alleen leuk, maar ook nog eens een stuk nuttiger dan met malle hoedjes over het Binnenhof paraderen.” •