SP Tribune 10/2005 :: Jong in de SP - Elien Postma

Tribune, 14 oktober 2005

Elien Postma:

‘Ik ben een echte regeltante’

Elien Postma (24) is sinds eind juli de nieuwe coördinator van ROOD, jongeren in de SP, een functie waar ze toevallig is ingerold - maar die haar op het lijf geschreven lijkt.

Tekst: Ronald Kennedy Foto: Suzanne van de Kerk

Tijdens haar studie Friese taal en cultuur – in Groningen – raakt Elien voor het eerst politiek betrokken. Al is het engagement haar met de paplepel ingegoten. ‘Ik kom uit een links nest. Mijn vader en moeder waren ‘overgelopen’ van de PvdA naar de SP. Het opkomen voor zwakkeren in de samenleving is me van jongs af bijgebracht.’

Lang blijft die betrokkenheid steken bij maatschappelijke discussies op studentenkamers. Tot ze ruim twee jaar geleden besluit lid te worden van de SP. ‘Zodra ik die bon invulde, wist ik dat ik me gelijk actief ging inzetten. Het is niets voor mij om alleen maar contributie te betalen en vervolgens niks te doen. Ik ben geen clubmens, maar als ik ergens lid van word, ga ik er helemaal voor.’ En dus sluit ze zich al snel aan bij de SP-jongeren in Groningen. In die stad is ROOD wars van traditionele structuren, vertelt Elien. Er is één voorzitter en voor de rest doet iedereen gewoon waar zij of hij goed in is.

Postma vervult een tijdlang de rol van onbezoldigd organisatiesecretaris. ‘Dat regelen beviel me wel.’ Maar op dat moment liggen haar ambities zeker niet bij een carrière binnen de SP. Na haar studie werkt Postma een jaar op de documentatieafdeling van de Noordelijke Dagblad Combinatie. ‘Dat is niet zo stoffig als het klinkt, hoor. Alles is geautomatiseerd.’ Op zich heeft ze het er uitstekend naar haar zin, maar omdat ze geen uitzicht heeft op een vast contract, gaat Postma op zoek naar een nieuwe uitdaging. Ook heeft ze een praktische reden om weg te willen: haar vriend – die ze kent van een ROOD-bijeenkomst – studeert in Delft. ‘Dus dat was elk weekend heen en weer treinen. Ik ging dan ook op zoek naar een baan in de Randstad.’ En dan is er opeens de vacature voor coördinator bij ROOD. ‘Puur toeval, want ik zocht er helemaal niet naar.’ Postma krijgt de baan en woont nu inmiddels samen met haar vriend in Delft. ‘Het grappige is dat de partijpolitiek niet zo’n grote rol speelde in onze relatie, maar nu hebben we het er thuis veel vaker over. We hebben er ook meer tijd voor nu, natuurlijk.’

In haar rol voelt Elien zich als een vis in het water – na enkele weken ingewerkt te zijn door haar voorganger en voormalig ROOD-voorzitter Driek van Vugt. ‘Eigenlijk is die rol van coördinator nieuw. Driek moest voorheen zowel besturen als organiseren. Nu kan het bestuur zich bezighouden met besturen en kunnen ze op mij bouwen om al die kleine dingetjes te doen. Bij elkaar opgeteld is het een heel karwei. Brieven moeten op tijd de deur uit, materialen moeten geregeld worden, afspraken gemaakt. Telefoontjes voor ROOD komen bijna allemaal eerst bij mij uit. Het is een hele verantwoordelijkheid.’

Aanvankelijk heeft ze nog een beetje last van koudwatervrees, maar dat lijkt nu volledig verdwenen. ‘Deze functie is me helemaal op ’t lijf geschreven. Ik ben een echte regeltante. Bovendien is elke dag weer anders,’ zegt ze glunderend. ‘Die organisatorische kant trekt me heel erg aan. Op het gebied van bestuur of politiek heb ik geen ambities, maar bij mij weet je nooit hoe het loopt.’ En heeft ze nou spijt van haar studie Friese taal en cultuur? ‘Beslist niet. Al kan ik er momenteel praktisch gezien niks mee. Ik heb dus van mijn vak een hobby gemaakt. En andersom. Wat in Groningen nog hobby was – dat geregel bij ROOD – is nu mijn werk. Wat mij betreft een goede ruil.’