publicatie

Tribune 8/2003: ROOD slijpt de messen

Tribune 15 augustus 2003

Als Balkenende II niks aan de woningnood doet, doen wij het zelf wel
ROOD SLIJPT DE MESSEN

Met een frontale aanval aan negen fronten tegelijk tegen woningnood, gaf ROOD onlangs zijn visitekaartje af. Het niéuwe ROOD, want de SP-jongeren voerden een grondige revisie van hun organisatie uit. Het resultaat is een actieve, slagvaardige en goed gestructureerde club waar iedere jongere zijn of haar kwaliteiten kan ontplooien. ‘ROOD is een instrument in de handen van jongeren.’

Tekst Rob Janssen Foto Rob Voss

In Leeuwarden, Utrecht, Haarlem, Nijmegen en vijf andere steden hebben ze het geweten. Voor ROOD, jongeren in de SP, is het nu menens. Complete tentenkampen en symbolische sloppenwijken verrezen pal tegenover de diverse stadhuizen. Zijn jongeren in de toekomst aangewezen op dergelijke huisvesting? ROOD reorganiseerde en slijpt de messen. ‘Binnenkort schakelen we nog een tandje hoger en gaan we op grote schaal leegstaande huizen bezetten, om ze aan te bieden aan het lokale woningbestand,’ zegt ROOD-voorman Driek van Vugt. ‘Ja, dat is een zwaar middel. Maar we wachten al jaren op maatregelen. In de Grondwet staat dat iedereen recht heeft op huisvesting. Het kabinet Balkenende II heeft het altijd over ‘meedoen’. Volgens ons hoort daar ook wonen bij. Als de overheid niets onderneemt, doen wij het zelf wel.’

Komende maand gaat ROOD het veld in met een enquête om de woningnood onder jongeren nauwkeurig in kaart te brengen. Onderdeel van die enquête vormt tevens de oproep aan jongeren om mee te helpen in de strijd. Van Vugt: ‘ROOD wil zich nadrukkelijker naar buiten richten om nieuwe mensen binnen te halen.’

Dat streven heeft volgens de ex-senator (‘Mijn taak in de Eerste Kamer is volbracht’) alles te maken met de kwaliteitsslag die het vier jaar geleden opgerichte ROOD wil en gaat maken. ‘ROOD was de afgelopen jaren een beetje doodgebloed. Het ging niet goed. Actiebereidheid was er genoeg, maar het Leitmotiv ontbrak vaak. We voerden tal van eenmalige prikacties en dachten dat we er waren, als we de krant weer gehaald hadden. Vervolgacties bleven niet zelden uit. Het had allemaal een erg vrijblijvend karakter. Terecht werden we op een gegeven moment voor de keus gesteld: óf ROOD opheffen, óf radicaal het roer om. Het werd het laatste.’

’We willen gaan knallen om verbeteringen in de maatschappij te bewerkstelligen’

Dat besluit werd genomen tijdens een ledenvergadering op 18 mei, die door meer dan 100 man werd bezocht en waar een nieuw bestuur werd gekozen. ‘Ik heb een erg goed gevoel aan die vergadering overgehouden,’ zegt Driek van Vugt. ‘Toen die cruciale vraag aan de orde kwam, diende zich een groep mensen aan die buitengewoon committed was. Zij wilden wél vrijwillig, maar niet vrijblijvend aan de slag. Dat was voor mij het teken dat we de goede weg konden inslaan.’

Eerste doelstelling is het op poten zetten van de organisatie. Belangrijk onderdeel daarvan is de versterking op lokaal niveau. Kwam het ROOD-geluid in het verleden met name uit steden als Nijmegen, Leiden en Groningen, momenteel zijn er al meer dan 15 plaatsen gezegend met een ROOD-afdeling. ‘Daarboven moet een landelijk team staan, dat onder meer overleg pleegt met de partij. Want ROOD is, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Jonge Socialisten, niet onafhankelijk,’ verduidelijkt Van Vugt. Het vroegere ROOD-ledenoverleg, dat in de praktijk te groot en nauwelijks werkbaar bleek, is inmiddels vervangen door het ROOD-contactpersonen-overleg. Hierin zijn bestuur, afgevaardigden van de lokale afdelingen (inclusief nog op te richten afdelingen) vertegenwoordigd. Het contactpersonen-overleg buigt zich bijvoorbeeld over scholing, folders en nadere invulling van landelijke acties. Met enige trots meldt Van Vugt, dat ROOD eind vorig jaar rond de duizend leden had, maar dat de teller inmiddels op 2400 staat. ‘Ik ben ervan overtuigd, dat in die groep jongeren een enorme capaciteit en kwaliteit zit. De vraag is vervolgens hoe je die kwaliteit aanboort; náást het bestuur en het contactpersonen-overleg. Dat doen we door te werken met vijf teams: op de onderwerpen actie, promotie, media, debat en activiteiten richt zich elk een gespecialiseerd team. Zo wenden we de ledencapaciteit aan, om a) de SP onder jongeren bekend te maken en b) jonge SP’ers nuttige en leuke activiteiten aan te kunnen bieden. Dus kun je leuk schrijven en lijkt het je wat om mee te werken aan de ROOD-website of A3? Meld je dan bij het mediateam. Wil je een goede debater worden? Volg dan een training bij het debat-team. Wil je lokaal of liever landelijk actief zijn? Het kan allemaal; ’t is net wat je wilt. Op die manier willen we van ROOD een instrument maken in de handen van jongeren. Zo willen we gaan knallen om verbeteringen in de maatschappij te bewerkstelligen.’

Belangenbehartiging op de lange termijn, dat is wat ROOD wil. Daar gaan we keihard aan werken’

Je kunt er niet omheen; een gestructureerde aanpak gericht op continuïteit en vooruitgang kost geld. Driek van Vugt: ‘Dan kun je beslag leggen op de SP, wat niet de beste optie is. Er is een andere mogelijkheid. Er bestaat namelijk overheidssubsidie voor politieke jongerenorganisaties. Die kun je krijgen als je een vereniging bent en een x-aantal betalende leden hebt. Dat houdt het volgende in: als je tussen de 16 en 27 jaar bent, kun je je bij ROOD aanmelden als SP-lid. Een uitzondering wordt gemaakt voor 14- en 15-jarigen; die kunnen zich nog bij ROOD aansluiten zonder lid te zijn van de SP. En voor de contributie hoef je het niet te laten: die bedraagt maar vijf euro per jaar.’ Genoemde vereniging – met eigen statuten – is inmiddels opgericht. Volgens Van Vugt heeft de verankering als vereniging de nodige voordelen. ‘Het verbetert de positie van de leden. Bovendien zijn we nu als het ware gedwongen om de lat hoog te leggen. Want we moeten aan een aantal eisen voldoen.’ Wat overigens niet wil zeggen, dat ROOD uitsluitend een strakke, parlementaire club is geworden. Want op het programma staan onder meer diverse gezellige en leerzame excursies, de Zomerschool op de Wadden en een spetterende presentatie op Festival Tomaat.

Aan het actiefront heeft ROOD de woningnood als centraal ‘target’ gekozen. Druk wordt momenteel gewerkt aan de inrichting van het vervolg van de acties die halverwege juni werden gehou-den. Alleen staan de ROOD-jongeren daarbij niet bepaald. Aan hun zijde vinden ze bijvoorbeeld de SP-Kamerleden Piet de Ruiter, Fenna Vergeer en Ronald van Raak, die onlangs opzien baarden met een openlijke oproep tot kraken. Van Raak – die ROOD ook versterkte tijdens de woningnoodacties in Amsterdam – sprak zelfs van een historisch moment. ‘Het is voor het eerst in de parlementaire geschiedenis, dat een senator oproept tot kraken. Dan moet er wel iets heel ergs aan de hand zijn. En dat is zeker het geval. In Amsterdam is de wachttijd voor een kamer vaak vier jaar. Volslagen belachelijk: ongeveer de duur van een studie. Zowel de gemeente als de Rijksoverheid moeten zeer snel hun verantwoordelijkheid nemen. In de tussentijd moeten studenten vooral gaan kraken. In naam der kenniseconomie.’

‘Belangenbehartiging op de lange termijn, dat is wat ROOD wil. Daar gaan we keihard aan werken,’ besluit Driek van Vugt.

Inhoud

  • Het worden drukke tijden voor de Europese regeringsleiders. Na de presentatie van de ontwerptekst voor een heuse Europese Grondwet buigt men zich vanaf oktober over het voorstel, dat moet leiden tot een definitieve grondwet. Wat is het standpunt van de SP in deze discussie?
  • Met een frontale aanval aan negen fronten tegelijk tegen woningnood gaf ROOD onlangs zijn visitekaartje af. Het nieuwe ROOD, want de SP-jongeren voerden een grondige revisie van hun organisatie uit.
  • Hij was niet de kandidaat van de VVD en had in Gerda Verburg van het CDA een geduchte concurrent. Maar Frans Weisglas won de strijd om het voorzitterschap van de Tweede Kamer. Een interview met een eigenzinnig politicus.
  • De Wet Werk en Bijstand komt eraan, of misschien beter: de Wet Water en Brood. Massa-ontslagen onder mensen met een egsubsidieerde baan en schofferen en afknijpen van bijstandontvangers. In twee artikelen ontleedt de Tribune de wet. In deel 1: terug naar vóór 1965.
  • Column van Jan Marijnissen: Over de leugen die loont