Hier lusten de zeehonden geen brood van!

Alleen door per direct zoveel mogelijk zeehondenbont te kopen, krijgt u de regering zover maatregelen te treffen tegen de zeehondenjacht. Minister Veerman wil namelijk pas een importverbod voor zeehondenbont als de verkoop stijgt. Onbegrijpelijk, stelt Krista van Velzen, lid van de Tweede Kamer voor de SP. Zij was de afgelopen dagen in Canada om de zeehondenjacht met eigen ogen te aanschouwen.

Na de protesten in de zeventiger jaren had ik het idee dat de zeehondenjacht voorgoed voorbij was. Niets minder is waar. De politiek kwam slechts tot een verbod op het doden van zeehondenpups met witte vacht. Echter, twee à drie weken na geboorte raken de pups hun witte haren kwijt en mogen jagers de beestjes weer doodknuppelen. Dit jaar hebben de Canadese autoriteiten het quotum voor de 'oogst' vastgesteld op ongeveer 320.000 dieren. In de praktijk betekent dit dat 320.000 pelsen van afgeslachte zeehonden op het vaste land gebracht worden, maar het ware aantal slachtoffers in de drie a vier dagen durende jacht is veel hoger. Want veel dieren ontsnappen na een tik met de knuppel, maar sterven later een langzame dood aan de opgelopen verwondingen.

Het Canadese Ministerie van Visserij verdedigt de jacht door te wijzen op de desastreuze impact die deze zeehonden hebben op de visstand. Ja, zeehonden vreten vis, maar wat is daar mis mee? Bovendien is nog nooit wetenschappelijk onderbouwt dat zij de visstand bedreigen. Feitelijk is er dus geen andere verklaring dan dat de handel in pelzen van jonge zeehonden nog erg winstgevend is. Hoewel het meeste zeehondenbont via de Verenigde Staten wordt verhandeld, speelt de Europese Unie ook een rol van betekenis. Een aanzienlijk gedeelte (in 2003 ruim 50.000) van de 'geoogste' pelzen wordt naar Europa geëxporteerd. Daar worden ze verwerkt in bontjassen en bontversieringen op andere kleding. De barbaarse Canadese zeehondenjacht gebeurt dus mede omdat er in Europa vraag naar is. Dit terwijl een zeer ruime meerderheid van de Europeanen wil dat deze dieronvriendelijke en nutteloze jacht wordt beëindigd.

Het is dus zaak dat er in maatregelen getroffen worden. Meest effectief zou zijn om een importverbod in te stellen op alle producten afkomstig van zeehonden. Een nationaal importverbod in Nederland zou het begin kunnen zijn van een Europees importverbod. En een Europees importverbod zou ertoe leiden dat de markt voor zeehondenproducten volledig instort. Het is daarom van belang dat Nederlandse en Europese politici zelf een indruk krijgen van de 'hel op het ijs'. Ik ben momenteel in Canada, net als 2 Kamerleden van de VVD en de PvdA. Jammer genoeg hebben zij vorige week tegen mijn motie gestemd waarin ik de regering oproep per direct een importverbod in te stellen en dit ook in Europa te bepleiten. Zij willen het liever later zelf proberen, via een initiatief wetsvoorstel. Politiek met een kleine 'p', maar niettemin ben ik blij dat er na de massaslachting van dit jaar nog een nieuwe poging komt de handel in zeehondenbont te verbieden. Een recente TNS NIPO opiniepeiling toont aan dat 95% van de Nederlandse bevolking tegenstander is van de commerciële zeehondenjacht en liefst per direct een importverbod ziet.

Cees Veerman, de minister die hierover gaat, heeft hier echter geen oren naar. Hij meldde de Kamer vorige week dat hij pas bereid is maatregelen te nemen als de handel in zeehondenproducten in Nederland toeneemt. Ja, u leest het goed, als de handel toeneemt! Als u dus wilt dat er een importverbod komt en dat Veerman ook in Europa met beide vuisten op de onderhandelingstafel slaat, moet u dus vooral veel zeehondenbont kopen. Hoe bizar kan het worden?