‘Geen ongecontroleerde instroom werknemers uit Oost-Europa’

Nederland moet zelf kunnen bepalen uit welke landen werknemers zonder vergunning naar ons land mogen komen. Dat moet minister Donner (Sociale Zaken en Werkgelegenheid) in Europa regelen, zegt Tweede Kamerlid Paul Ulenbelt van de SP.

“Een Europa met totaal open grenzen is onverantwoord als de verschillen binnen Europa nog zo groot zijn,” stelt Ulenbelt. “In landen als Nederland komen zeer goedkope werknemers binnen, waardoor hier de lonen worden gedrukt en mensen moeilijker aan het werk komen. En in landen als Polen raken hele gebieden ontvolkt en worden ziekenhuizen gesloten iomdat men geen personeel meer heeft.”

De problemen op de Nederlandse werkvloer, in de wijken en op scholen zijn groot. Ruim 70.000 Polen worden uitgebuit door malafide uitzendbureaus, door taalproblemen ontstaan onveilige situaties op de werkvloer en kwetsbare wijken en scholen staan onder druk. Ulenbelt: “Het kabinet moet niet dweilen met de kraan open en tijdens het dweilen harde taal uitslaan en verder niets doen.” Voorlopig blijft Nederland, mede op aandringen van de SP, zeggenschap houden over de grenzen met Roemenie en Bulgarije. Ulenbelt riep de andere partijen op om niet alleen de toestroom van Roemenen en Bulgaren, maar ook Polen te reguleren.

Met ingang van 1 mei 2007 de tewerkstellingsvergunningen afgeschaft voor werknemers uit Midden- en Oost-Europese landen: Polen, Tsjechië, Slowakije, Slovenië, Hongarije, Estland, Letland en Litouwen. De SP is hier steeds tegen geweest omdat Nederland haar huis niet op orde heeft om grote groepen te ontvangen. Bij het debat in 2004 dat voorafging aan het openzetten van de grenzen beweerde toenmalig VVD-staatssecretaris Van Hoof dat maximaal 10.000 werknemers uit de Oost-Europa naar Nederland zouden komen. Al in 2005 waren dat er ruim 50.000. Na de openstelling van de grenzen met Polen in 2007 werken hier nu ruim 100.000 Poolse werknemers.

De SP is voorstander van de vergunningsplicht. Deze moet voor Roemenen en Bulgaren blijven bestaan en weer worden ingevoerd voor o.a. Polen en andere Oost-Europese landen. Met deze vergunningen krijgt Nederland weer zeggenschap over de instroom van buitenlandse werknemers. Ulenbelt: “Dat is de beste oplossing tegen uitbuiting, oneerlijke concurrentie en ondermijning van de arbeidsmarkt.”