Conflict streekvervoer gaat niet over loon
De onderhandelingen tussen bonden en werkgevers over een cao in het streekvervoer zitten muurvast. Vanaf zondag ligt dan ook het hele busvervoer plat. Maar waar gaat het eigenlijk over?
Formeel hebben we het hier over een loonbod van de werkgevers dat bol staat van sigaren uit eigen doos en dus is afgewezen door de bonden. Inmiddels is echter duidelijk dat het eigenlijk helemaal niet over loon gaat. De commerciële vervoersbedrijven hebben een heel ander conflict, namelijk met Den Haag. De busbedrijven Arriva, Veolia en Connexxion hebben de afgelopen acht jaar de koek in Nederland met z’n drieën verdeeld. En nu azen ze op het vervoer in drie grote steden. De meerderheid in de Tweede Kamer houdt overname van die gemeentelijke vervoersbedrijven gelukkig tegen door de drie grote steden uit te zonderen van een verplichte aanbesteding. Heel terecht, want het openbaar vervoer is een publieke sector waar de overheid verantwoordelijk voor moet zijn.
De SP heeft het afgelopen jaar eens onderzocht wat de aanbestedingen in het openbaar vervoer hebben opgeleverd. De conclusies waren niet mals. De betrouwbaarheid van het openbaar vervoer is flink achteruit gegaan, het busvervoer op het platte land is verslechterd, buslijnen en bushaltes zijn opgeheven en de arbeidsvoorwaarden voor chauffeurs staan steeds meer onder druk.
Maar de commerciële busbedrijven, die uiteraard voor winstmaximalisatie gaan, zien een deel van “de markt” nu aan hun neus voorbij gaan. Daarnaast zien zij dat de dieselprijzen fors zijn gestegen, dat het kabinet de dieselaccijnzen extra verhoogd heeft, heeft bezuinigd op de uitkering aan provincies voor het openbaar vervoer (de BDU uitkering) en dat de kosten voor een OV chipkaart uit de hand lopen. Deze bedrijven hebben dus een conflict met de overheid en nauwelijks met de bonden. Het erge is dat zij dat wél uitvechten over de rug van de chauffeurs én de reizigers.
Ik heb staatssecretaris Huizinga opgeroepen zélf te bemiddelen, omdat zij dus al een rol speelt van het conflict. Maar tot mijn grote verbazing en ergernis is ze nergens toe bereid, en kijkt ze wederom gewoon de andere kant op. Met alle gevolgen van dien voor de reizigers en de chauffeurs, en dus voor het openbaar vervoer van Nederland. Een staatssecretaris die verantwoordelijk is voor het stad- en streekvervoer, maar die zich niet bemoeit met conflicten in het streekvervoer… wat doet die nog in het kabinet?
