De Jong geeft aanzet voor nieuw Europees asielbeleid
Volgens SP-Europarlementariër Dennis de Jong loopt het huidige Europese asielsysteem tegen zijn grenzen aan. 'Het is volstrekt onduidelijk of dit systeem kosteneffectief is. Daarnaast krijgen landen met moeilijke buitengrenzen zoals Griekenland en Italië relatief veel meer asielverzoeken te behandelen dan andere lidstaten. De SP wil een goedkoper en rechtvaardiger systeem waarbij asielzoekers eerst terecht komen in Europese asielcentra en alleen de ingewikkelde verzoeken verdeeld worden over de verschillende EU lidstaten. Hiermee zou de mensonterende situatie voor asielzoekers in bijvoorbeeld Griekenland straks tot het verleden behoren.'
De Jong schreef hierover een notitie die als aanzet moet dienen voor een nieuw Europees asielbeleid. De notitie heeft hij vanmorgen tijdens een gesprek aan staatssecretaris van Veiligheid en Justitie Fred Teeven aangeboden. De Jong: 'Nederland heeft altijd voorop gelopen om het moeilijke asieldossier in Europa op de agenda te zetten. Ik heb er bij staatssecretaris Teeven op aangedrongen om samen met het Europees parlement op te trekken en zo dit initiatief voor een duurzaam, menswaardig en betaalbaar Europees asielstelsel op de agenda te zetten.' De staatssecretaris liet in het gesprek weten open te staan voor gezamenlijk optreden en hij zal 1 mei met een uitgebreide reactie komen op de SP-voorstellen.
De Europese asielafspraken zijn nu gebaseerd op de criteria van Dublin, die bepalen dat een asielverzoek wordt behandeld in het land waar een asielzoeker de EU binnenkomt. Dennis de Jong was in de jaren '90 als ambtenaar nauw betrokken bij het opstellen van deze regels. De Jong: 'Ook toen al wisten we dat dit tot problemen kan leiden. Je kunt asielzoekers immers niet de toegang tot de EU weigeren: lidstaten zijn volgens internationaal recht verplicht asielverzoeken netjes te behandelen. Als je lange of moeilijke buitengrenzen hebt, krijg je dan ook relatief veel asielverzoeken te behandelen. Lidstaten die dit niet kunnen of willen opbrengen, hebben er belang bij dat asielzoekers doorreizen naar andere lidstaten om daar asiel aan te vragen. Als ze dat illegaal doen, is het vaak moeilijk te bewijzen welke reisroute ze hebben gevolgd en welk land verantwoordelijk is. Uit cijfers van de NGO Dublin Transnational Network blijkt dat slechts 1 van de 4 verzoeken tot overdracht van asielzoekers wordt ingewilligd door de lidstaat van binnenkomst. Het huidige systeem werkt dus niet.'