Geert Reuten (1946 – 2025) wist dat hij niet het eeuwige leven had. En toen zijn gezondheid taande, wist hij dat zijn einde rap in zicht kwam. Daarom vroeg hij eind juni verschoning voor een reünie van oud-SP-senatoren. Die had hij al eerder wel in zijn agenda gezet en naar uitgekeken. Hij liet allervriendelijkst weten ons zeer te zullen missen – maar het werk ging voor.

Hij wilde de weken die hem nog restten, vooral besteden aan het afmaken van zijn nieuwste boek. Het zoveelste dat hij als internationaal gerenommeerd Marx-kenner maakte. Het boek zal nu postuum komen – maar het echte werk had ie gelukkig net op tijd afgerond.

Naast het afronden van zijn laatste boek wilde hij in zijn laatste dagen vooral dicht bij zijn naasten zijn, om zijn leven af te ronden. Geert was natuurlijk een geleerde, een schrijver, een denker, een onderzoeker, een docent, een politicus – maar bovenal ook een lieve zorgzame vader en opa en een zo dierbare vriend. Wat fijn dat zijn naasten bij hem waren toen zijn leven stopte.

Dat lange leven – 79 jaren lang – eindigde na een bijzonder werkzaam leven. Geert is geboren en getogen in Limburg. Daarna heeft hij gestudeerd aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam en heeft hij decennialang als econoom gewerkt aan zijn Universiteit van Amsterdam. In 2007 is hij gekozen voor de SP in de Eerste Kamer in Den Haag, hij was een gedegen woordvoerder over financiële en economische zaken en meedenker voor de hele partij. En tot slot heeft hij zijn laatste intellectuele arbeid verricht in de rust van het Friese land.

Wetenschap – betoogde Geert – bedrijf je op grond van feiten. En aan daarop gebaseerde conclusies verbind je consequenties. Daarom bleef hij vasthoudend analist en criticus van de ‘politieke economie’, en open oog houdend voor het inspirerende denken van Marx. Ook toen elders op de universiteiten dat denken weggedrukt door het neoklassieke economische denken, dat het individu centraal stelt en weinig kan met de gemeenschap. Geert bleef betogen en bewijzen dat er alternatieven mogelijk zijn voor een hardvochtig en niet-duurzaam kapitalisme. Steeds weer. Aanhouders winnen, ook al denken aandeelhouders daar anders over.

En daarom zei Geert vol bereidheid ‘ja’ toen we hem vroegen zijn kennis en kunde in te zetten. Eerst als adviseur van de Tweede Kamerfractie van de SP en daarna als senator voor de SP.

Zo werd hij een geleerde parlementariër, die altijd een gedegen wetenschappelijk weerwoord gaf aan vele opponenten. Daarbij toonde hij steeds compassie voor de gewone mensen. Met name voor de arbeiders in Nederland en elders. Zij die, in Geerts woorden, de echte producenten van het kapitaal zijn. Kapitaal dat, in handen van weinigen, vervolgens cynisch en systematisch ingezet wordt ter uitbuiting van velen.

Bij zijn aantreden als senator in de Eerste Kamer zei hij dat hij zich graag zou laten meten aan de beroemde these van Marx dat het niet volstaat om de wereld uit te leggen, maar dat de wereld ook veranderd moet worden. En precies zo heb je het gedaan, goede Geert. De daden bij de woorden gevoegd.

Je kwam vroeger graag af en toe ‘op café’, om een biertje te drinken en een praatje te maken. Mocht er in de hemel een tap zijn, mogen we dan te zijner tijd bij jou aanschuiven? Hoe dan ook: proost op jouw leven, hoed af voor jou, Geert, chapeau!

Tiny Kox, oud-fractievoorzitter SP Eerste Kamer