publicatie

Tribune 8/2011 :: Emile Roemer bezoekt Israël en Palestijnse gebieden: ‘Het raakt je diep’

Tribune, september 2011

Emile Roemer bezoekt Israël en Palestijnse gebieden

‘Het raakt je diep’

tekst: Diederik Olders foto: Guido van Leemput

SP-leider Emile Roemer bezocht half juli samen met SP-Kamerlid Harry van Bommel en fractiemedewerker Guido van Leemput Israël en de Westelijke Jordaanoever. Doel was contacten te leggen met actieve Israëlische en Palestijnse burgers, politici, activisten en bestuurders. En de situatie daar met eigen ogen te zien. Wat Roemer zag, maakte diepe indruk: ‘Wat is normaal leven hier ontzettend ver weg.’

Rotem Nor, een jonge Israëlische gids geeft uitleg over het gebied rondom Ma’ale Ademin.

› Waarom nu een bezoek aan dit gebied?

‘Het Israël-Palestinaconflict is al heel lang actueel. Je hoort heel veel verhalen uit Israël en de bezette gebieden: dat wil je toch een keer zelf gezien, gehoord, gevoeld hebben. Dan kun je die berichten beter beoordelen. Wat nu ook speelt, is de aanvraag van de Palestijnen bij de Verenigde Naties om de Palestijnse staat erkend te krijgen. Ik wil weten hoe mensen er dáár over denken.’

› Jullie bezochten Israëliërs en Palestijnen en zagen beide kanten van het conflict. Hoe is de sfeer daar?

‘Er is heel veel angst. Zowel in Israël als bij de Palestijnen heb je heel extreme groepen. Die denken volslagen anders over de toekomst van Palestina, of de toekomst van Israël. Maar: daartussenin zit nog van alles. Ik heb me verbaasd over de grote hoeveelheid standpunten en groepen die er in beide gebieden te vinden zijn. Het is niet zo zwart-wit als je zou denken op basis van de berichten uit dit gebied. We hebben plekken opgezocht waar zowel Israëliërs als Palestijnen recent met geweld te maken hebben gehad. Als jij in een gebied in Israël woont waar geregeld raketten overvliegen of inslaan, dan wordt je leven daardoor wel gevormd. We waren in het stadje Sderot, waar op iedere hoek van de straat een schuilkelder staat. Dan denk ik: hoe moeten kinderen hier opgroeien met het gevoel dat hun toekomst er florissant en vredig uitziet? En in de Westelijke Jordaanoever spraken we met bewoners van het dorpje Nabi Saleh. De illegale joodse nederzetting daar vlak in de buurt heeft behalve de meest vruchtbare gronden ook de waterbron ingepikt. De bewoners demonstreren daartegen, en worden dan keihard aangepakt. Ze filmen dat en dan zie je kinderen en oude vrouwen die geslagen worden. Je ziet de bergen hulzen van traangasgranaten die op de demonstranten worden afgevuurd. Je voelt de onmacht, het wantrouwen en de uitzichtloze situatie.’

› Jullie hebben in zeven dagen veel plekken bezocht en veel mensen gesproken. Wat is je het meest bijgebleven?

‘Twee dingen. Het eerste wat me ontzettend raakte is ons bezoek aan een Israëlische militaire rechtbank, waar kinderen terechtstaan voor stenengooien. Dan zie je jongens die al 2 maanden in gevangenschap zitten, dan pas voor het eerst een rechter zien, en in de rechtszaal ook voor het eerst weer hun ouders zien. Ze worden onder druk gezet om maar toe te geven, want dan hoeven ze nog ‘maar’ 8 maanden de gevangenis in. Het gaat hier om kinderen van 13 en 14 jaar. Wat is normaal leven hier ontzettend ver weg. Wat kun je die kinderen nou voor toekomst bieden? Dat raakt je diep.

Het tweede is iets positiefs, reden voor hoop. Er staat een nieuwe generatie op, die de straat opgaat om te pleiten voor vrede en samenwerking. Een nieuwe generatie jongeren, die zegt: dit moet anders, en we zullen aan de slag moeten.’

› Wat moet er dan gebeuren?

De zogenoemde ‘tweestatenoplossing’ moet een impuls krijgen. Het zou heel goed zijn als Nederland het lef had om Palestina als staat te erkennen. Israël zit ook met een probleem: ze willen een democratische, joodse staat zijn. Als het hele gebied, inclusief bezette gebieden, één staat wordt, dan zitten ze met een meerderheid niet-joden. Dan is het snel gedaan met het specifiek joodse karakter van de staat. Tenzij ze een soort apartheidsregime instellen, waarbij Palestijnen geen stemrecht meer hebben of zo. Maar dan is Israël niet democratisch. Dus als Israël graag een democratische, joodse staat wil zijn, is de tweestatenoplossing het enige alternatief.’

Meer lezen?