publicatie

Spanning, nieuwsblad van de SP, november 2008 : Inleiding

Kernenergie Nee bedankt?

Door de kredietcrisis is het een beetje ondergesneeuwd geraakt, maar het grote onderwerp van de laatste jaren was het klimaatprobleem. Op een kleine groep twijfelaars na leek iedereen het erover eens dat de wereld zoals we die kennen fysiek te gronde aan het gaan is door de klimaatverandering. Die verandering, of eigenlijk de waargenomen opwarming van de aarde, leidt tot een stijging van de zeespiegel, extreme toename van de neerslag, het verdwijnen van sommige diersoorten, en nog veel meer rampspoed.

Kernergie lijkt schoon omdat het weinig bijdraagt aan de uitstoot van CO2 en dus de opwarming van de aarde. Een probleem wordt echter gevormd door het kernafval dat soms vele honderdduizenden jaren radioactief blijft. Een ander risico van kernenergie is het gevaar dat het kernafval wordt gebruikt om kernwapens te maken. Nog een risico is het vrijkomen van radioactiviteit als er een ongeluk plaatsvindt tijdens het productieproces in een kerncentrale.

Deze bezwaren tegen het gebruik van atoomenergie waren in vooral de jaren tachtig voor tienduizenden mensen reden om te demonstreren tegen de bouw van atoomcentrales. Een aantal ongelukken met kerncentrales in die jaren (Chernobyl, Harrisburg, Sellafield) versterkte de angst onder grote delen van de bevolking.

Inmiddels zijn we twintig jaar verder en zijn de voorstanders van kernergie weer in het offensief. De technische ontwikkeling heeft niet stilgestaan, en vooral door de klimaatcrisis is duurzaamheid belangrijker geworden, ofwel de eis dat de energieproductie de aarde niet mag uitputten. Daarbij kunnen we bijvoorbeeld denken aan wind-, water- en zonne-energie. De vraag is: hoe duurzaam is kernergie? De SP-fractie in de Tweede Kamer neemt het standpunt in dat we niet mogen beginnen met de bouw van een nieuwe kerncentrale. De fractie vindt wel dat kernenergie en dan vooral kernfusie een plaats dient te krijgen in ieder onderzoek naar de energiedragers van de toekomst.

In deze Spanning treft u in het artikel van Paulus Jansen het standpunt van de Tweede Kamer-fractie aan, waarna op de discussiepagina’s het woord is aan Behnam Taebi en Herman Damveld. De eerste denkt dat we de mogelijkheid van het gebruik van kernenergie open moeten houden, Damveld echter is hier categorisch op tegen.

In deze aflevering van Spanning is er ook aandacht voor de oorlog in Irak in een artikel van Karel Koster. Hij vraagt zich af of de nieuwe aanpak door de Amerikanen wel zo succesvol is als de regering beweert. Korte artikelen behandelen de verschijning van het rapport De GGZ Ontwricht en een rapport van de Internationale Arbeids Organisatie over de gevolgen van de globalisering voor de inkomensverdeling. Het GGZ-rapport werd onlangs aan de verantwoordelijke minister aangeboden tijdens een manifestatie waar vele honderden werkers in de Geestelijke GezondheidsZorg aanwezig waren.

De oplettende lezer zal misschien hebben gemerkt dat er in de vorige Spanning een forse fout is gemaakt. Pagina 3 van het Rijke Rooie Leven over Erich Fromm was vervangen door de derde pagina van het verhaal van Tiny Kox uit de Spanning van september. We drukken de interessante visie van Arthur Bruls op Fromm daarom nog een keer af, maar nu in zijn geheel.