15. Aanpakken van de financiële sector
De financiële sector is niet dienstbaar aan de reële economie, maar parasiteert daarop. De financiële sector speculeert met de waarde van onze productiemiddelen. Schone lucht en een gezonde leefomgeving tellen hierin niet mee. Daarom moeten we een keuze maken: óf het losgezongen financiële stelsel óf een economie die in dienst staat van mens en milieu. Het klimaatplan van de SP is publiek te financieren en ook betaalbaar. Het geld is er. Toen de Europese Centrale Bank na 2008 bijvoorbeeld 2.600 miljard uit het niets toverde om het financiële systeem te stutten, was de betaalbaarheid geen argument. Ook nu vliegen de honderden miljarden aan staatssteun ons om de oren. Er wordt zelfs geld bijgedrukt wanneer dat wenselijk wordt geacht. De publieke financiering van het SP-klimaatplan gaat uit van de reële economie en maakt dat de opbrengsten ook publiek zijn. Zo komen die ten goede aan iedereen en kunnen die onder democratische controle opnieuw geïnvesteerd worden in het belang van mensen en de planeet.
De Green Deal wil een financieel systeem opzetten dat wereldwijd duurzame groei ondersteunt. Maar de private sector volgt snelle winsten, geen langetermijn-klimaatoplossingen. De belangen van de financiële sector zijn onverenigbaar met de publieke belangen en het belang van een schone wereld.
Het is dan ook hoog tijd de macht van de financiële sector in te dammen. Het uitgangspunt moet zijn: de economie dient de mens, niet andersom.