1. Klimaatbeleid zal rechtvaardig zijn of zal niet zijn
Het vergroten van de bestaande maatschappelijke ongelijkheid zal het slagen van klimaatbeleid zo goed als onmogelijk maken, blijkt uit onderzoek. Om klimaatverandering écht aan te pakken is het noodzakelijk ongelijkheid te verkleinen. Die ongelijkheid is als gevolg van de coronacrisis zichtbaarder dan ooit en wordt almaar verder vergroot. Het aanpakken van de klimaatcrisis biedt zo ook kansen om deze sociaaleconomische problemen aan te pakken. Zo gaan effectief klimaatbeleid en sociaal beleid hand in hand. Deze socialistische aanpak zie je internationaal bijvoorbeeld in de Green New Deal van Bernie Sanders en Alexandria Ocasio-Cortez. Juist nu mensen hun banen zien verdwijnen, is dit harder nodig dan ooit.
Helaas laat de Green Deal van Timmermans hier dé kans op echt rechtvaardig klimaatbeleid liggen, alle mooie beloften voor een groene herstart ten spijt. Alle plannen gaan uit van het neoliberale systeem als een vaststaand gegeven. De Green Deal zegt wél dat consumenten moeten profiteren, maar biedt vervolgens het aangaan van leningen en opbouwen van schulden als oplossing. De Green Deal zegt wél dat de economie schoon en circulair ingericht herstart moet, maar de EU steunt klakkeloos het oude bedrijfsleven zonder harde verduurzamingseisen. De Green Deal zegt wél dat meer duurzame investeringen nodig zijn, maar leunt hierbij op de private sector en de werking van de vrije markt. Ook nu de uitwassen van die vrije markt zoveel mensen raken.
Het is het kapitalisme dat de klimaatcrisis heeft veroorzaakt; daarom kan alleen het aanpakken van het kapitalistisch systeem het tij keren. De klimaatcrisis is immers een van de uitwassen van het huidige neoliberale systeem, dat inmiddels kraakt en piept in zijn voegen. Laten we deze kans pakken om te zorgen voor rechtvaardig klimaatbeleid waar de belangen van mens en milieu boven de belangen van het grote geld gaan. De herstart uit de coronacrisis zal een groene en sociale herstart moeten zijn.