Europarlementariër Dennis de Jong start zomerkaartenactie tegen homofobie

SP-Europarlementariër Dennis de Jong start een zomerkaarten actie tegen homofobie in andere EU landen. In een interview met de Gaykrant legt De Jong uit waarom hij deze actie is gestart.

Waarom deze zomeractie? Op dit ogenblik is in de Europese Unie alleen discriminatie van HLBT’s(Homo-Lesbische-Biseksuele en Transgenders) op de werkplek verboden. Een richtlijn die discriminatie meer in het algemeen zou verbieden, werd enkele jaren geleden in het Europees Parlement aangenomen, maar ook de lidstaten moeten er nog mee instemmen. Helaas hebben zij hier tot nu toe weinig vorderingen mee gemaakt: met name Duitsland vindt dit geen onderwerp dat op Europees niveau geregeld zou moeten worden. En zo blijft de richtlijn al jaren in de kast liggen, zonder uitzicht op definitieve aanvaarding.

Met deze actie wil ik laten zien dat het hier niet gaat om een theoretisch probleem. Ook buiten de werkplek komt discriminatie van HLBT’s in Europa voor. Op vakantie hebben we er allemaal wel eens mee te maken. Dat kan variëren van onvriendelijke blikken tegen een stelletje, of regelrechte intimidatie, tot vervelende vragen van hoteleigenaren als ‘weet u zeker dat u niet liever twee eenpersoons bedden heeft?’.

Hoewel een Europees verbod discriminatie niet onmiddellijk weg zal nemen, krijgen HLBT’s hiermee wel een extra instrument in handen om met name ernstige gevallen aan te kaarten. Zij weten dan zeker dat alle landen hiervoor speciale wetgeving hebben moeten invoeren.

Met de zomerkaartenactie roepen we iedereen die geconfronteerd wordt met homofobie op vakantie in de EU op dit te melden. Niet alleen is dit een mogelijkheid vervelende voorvallen die je zelf zijn overkomen te melden, maar het is ook te gebruiken als teken van solidariteit met de HLBT-gemeenschap in andere EU-landen: de eurofractie van de SP is geïnteresseerd in alle gevallen van homofobie waar je op vakantie tegen aan bent gelopen, ook als het anderen betreft.

Waarom heb je juist wel vertrouwen in een Pools voorzitterschap? Kort geleden opende de Poolse voorzitter van het Europees Parlement, Jerzy Buzek, op de internationale dag tegen homofobie (IDAHO) de tentoonstelling ‘Walk with Pride’, met aangrijpende foto’s over gayprides in Europa. Hij sprak recht uit het hart over de noodzaak de strijd voor homo-emancipatie voort te zetten Ik was bij die bijeenkomst geraakt door zijn woorden, want je verwacht dit niet zo gauw bij een Poolse christen-democraat. Maar de tijden veranderen en ik was dan ook niet verbaasd van ILGA-Europe (de Europese HLBT-organisatie) te horen dat zij indicaties hadden dat in tegenstelling tot het Hongaarse Voorzitterschap, in de eerste helft van dit jaar, Polen wél zou willen proberen de onderhandelingen over de richtlijn uit het slop te trekken.

Hoe ga je (de resultaten van) deze zomeractie inzetten? Ten eerste willen we in kaart brengen waar homodiscriminatie voorkomt. Of het nu gaat om bijvoorbeeld een hotel of restaurant, camping of de politie. Over ernstige gevallen kan ik vragen stellen aan de Europese Commissie, zodat die de lidstaat die het betreft, onder druk kan zetten om wat aan de misstanden te doen. Ook is het denkbaar dat in dergelijke gevallen de Europese Commissie de lokale HLBT-beweging extra ondersteunt. Daarnaast wil ik de persoonlijke verhalen, samen met de Gaykrant en met het COC en met de bestaande groep van gelijkgezinde Europarlementariërs tijdens een speciale bijeenkomst in het Europese Parlement aan zowel het Poolse Voorzitterschap als de Europese Commissie aanbieden. Ik hoop dat zo’n zwartboek met persoonlijke verhalen meer indruk maakt dan abstracte cijfers.

Wie doen er allemaal mee? De actie is een initiatief van de SP in het Europees Parlement maar wordt gesteund door zowel GK als het COC. Binnen het Europese Parlement is er een speciaal samenwerkingsverband tussen gelijkgezinde Europarlementariërs en ILGA-Europe. De resultaten van de actie zal ik delen met deze groep. Bij voldoende reacties zal ook GK de resultaten publiceren, evenals het COC.

• Wat er gebeurd is (vervelende vragen, lastig vallen, verbaal of zelfs fysiek geweld)
• Waar het gebeurd is (in ieder geval land en plaats, liefst, in geval van bijvoorbeeld een hotel of bar ook naam en straat hiervan);
• Of je akkoord bent met eventuele publicatie van (delen) van de klacht met naam en toenaam, of dat je wilt dat de gegevens vertrouwelijk worden behandeld;
• Of je zelf of anderen actie hebben ondernomen (aangifte bij de politie, contact met lokale HLBT-beweging).

In alle gevallen geldt natuurlijk: hoe meer details, beter. Vertrouwelijke informatie zullen we natuurlijk alleen gebruiken in anonieme, niet-herleidbare vorm.

Dit interview is in het juni nummer van de Gaykrant gepubliceerd