Sneaky
Na drie jaar innige samenwerking, staan PvdA en CDA ineens weer lijnrecht tegenover elkaar. Het kan verkeren. In de Volkskrant doet Ronald Plasterk vandaag een harde aanval op het CDA. Volgens de oud-minister legt het CDA de rekening van de crisis neer bij agenten en leraren. Hij reageert hiermee op een pleidooi van CDA-kandidaat Ank Bijleveld. Zij wil dat er meer uren worden gewerkt in de publieke sector, terwijl de lonen van onderwijzers en agenten niet kunnen stijgen. Dat betekent "langer werken voor een loon op de nullijn", stelt Plasterk terecht.
Het CDA maakt volgens Plasterk gebruik van omfloerst taalgebruik om harde maatregelen te verdoezelen. De zorg "slimmer organiseren" komt bijvoorbeeld neer op minder handen aan het bed. Plasterk ontdekt ook "sneaky zinnetjes" in het verkiezingsprogramma, waaruit we kunnen opmaken dat het CDA terug wil naar het tijdperk van harde bezuinigingen onder het mom van de 'eigen verantwoordelijkheid.'
Prima dat Plasterk de vinger op de zere plek legt bij het CDA. Het is wel de vraag wat hij daaruit opmaakt: wil de PvdA straks opnieuw regeren met een partij die 'sneaky' de publieke sector uitkleedt? Gaan we weer meemaken dat PvdA en CDA elkaar de komende weken voor rotte vis uitschelden, om vervolgens met elkaar in het huwelijksbootje stappen? Hoe 'sneaky' is dat eigenlijk?
Het is een bekend probleem van PvdA-ers dat ze moeite hebben om toe te geven dat veel van hun plannen beter met de SP uitvoerbaar zijn dan met het CDA. Misschien wordt dit anders met Cohen, maar het is niet sterk dat je na een harde campagne moet ontdekken dat je PvdA-stem ook een stem was op Balkenende.
Over sneaky zinnetjes gesproken: In het verkiezingsprogramma van de PvdA staat: "Nederlands hoger onderwijs is toegankelijk voor studenten uit rijke en arme families. Dat willen we graag zo houden. [...] De PvdA wil daarom de basisbeurs in het hoger onderwijs op termijn omzetten in een sociaal leenstelsel waarmee de studiefinanciering naar draagkracht wordt gefinancierd door diegenen die hoger onderwijs hebben genoten." Vrij vertaald staat hier: "Wij vinden toegankelijk onderwijs belangrijk, maar nu even niet. Daarom mag jij de basisbeurs zelf gaan terugbetalen."
Studeren wordt dus je 'eigen verantwoordelijkheid' in plaats van een gemeenschappelijk belang.
Het is precies deze CDA-logica die Plasterk in zijn artikel bekritiseert. Merkwaardig dat dit bij de PvdA blijkbaar niet opgaat voor studenten. En best wel sneaky eigenlijk.
