Streng of onmenselijk
Misschien heb je die uitzending van Pauw en Witteman pas gezien. Jan Marijnissen was te gast en sprak, onder andere, over de zaak van Sahar. Zij is nu 14 en was 3 toen ze naar Nederland kwam. In die uitzending, en daarna in andere interviews die ze gaf, zag ik dat Sahar bovengemiddeld goed Nederlands spreekt. Haar band met Nederland is op alle fronten sterker dan haar band met Afghanistan.
In de uitzending hoorde ik Jan zeggen dat goed asielbeleid niets waard is zonder een zorgvuldig terugkeerbeleid. En zo is het natuurlijk: je kunt nu eenmaal niet iedereen beloven dat hij of zij mag blijven. De overheid moet zorgen voor snelle en zorgvuldige procedures. Er moet snel duidelijkheid zijn. Maar juist dat is bij Sahar niet gebeurd. Jarenlang is er tussen de ouders van Sahar en de overheid gesteggeld. Dat kan, omdat de bestaande regels zulke procedures mogelijk maken. Sahar nu terugsturen is onmenselijk.
De PVV heeft aan de hele geschiedenis van Sahar geen boodschap. Ondank dat driekwart van Sahar’s leven zich in Nederland heeft afgespeeld, wil Wilders dat Sahar alsnog een enkeltje Afghanistan krijgt. Dat vind ik echt te grof voor woorden. Wilders zit zo vast in zijn ideologie tegenover buitenlanders in het algemeen, dat hij de waarde van een individueel mens niet meer ziet.
Als de PVV wil dat de procedures korter moeten, prima. Als de PVV een debat wil over het toekomstige asielbeleid, dan ga ik dat debat aan. Maar het rollen met de spierballen door Wilders, met de toekomst van Sahar als inzet, gaat alle perken te buiten.
Sahar kan goed voor zichzelf opkomen, zoals ik ook op televisie zag. Ik zie in haar een schoolvoorbeeld van geslaagde integratie. En in dit geval niet dankzij, maar ondanks het beleid van de overheid. Maar Geert Wilders lijkt niet geïnteresseerd in goede gevallen van integratie. Hij doet niets aan de integratie van mensen die al jaren hier zijn. In de politiek van uitsluiting kan de grenspoort alleen naar buiten toe open.
Het lot van Sahar ligt nu in handen van minister Leers. In de Volkskrant zei hij pas: ‘Denkt u nou dat Geert Wilders geen gevoel zou hebben voor zo’n meisje?’ Ik laat me daar niet over uit, simpelweg omdat ik het niet weet. Ik luister en kijk goed om mee heen en stel vast dat de PVV koste wat kost Sahar het land uit wil hebben. Het gaat vast met veel ‘gevoel voor zo’n meisje’ gepaard, maar ik vind het een hele grove schande dat de PVV met zoveel fanatisme volledig Nederlandse jonge meiden, zoals Sahar, de Afghaanse burka in wil jagen.
Deze column als eerste lezen? Geef je op voor de nieuwsbrief van de SP
