Weeklog: Dijsselbloem, de Verschrikkelijke
In Nederland laat Jeroen Dijsselbloem in de PvdA-verkiezingscampagne zijn sociale gezicht zien. In werkelijkheid heeft hij de afgelopen jaren als voorzitter van de eurogroep de Grieken in complete armoede gestort. Zelfs het Internationaal Monetair Fonds is intern verdeeld: zóveel armoede, zóveel ingestorte publieke voorzieningen, zóveel werkloosheid kan een bevolking niet dragen. Maar Dijsselbloem blijft eisen stellen: verdere kortingen op de pensioenen, en nog meer ingrepen op de arbeidsmarkt, zodat de weinige banen die er zijn, geen loon meer opleveren waar je van kunt leven. In de 16e eeuw heerste in Rusland Ivan de Verschrikkelijke die onder meer de bewegingsvrijheid van boeren zo inperkte, dat ze lijfeigenen werden. Dijsselbloem doet met de Grieken hetzelfde: in strijd met alle internationaal erkende sociale rechten knecht hij het Griekse volk. Dijsselbloem, de Verschrikkelijke…
De Griekse regering heeft de begroting redelijk op orde gekregen, maar om financiële hulp te verkrijgen, werden door de eurogroep zulke harde eisen gesteld dat de hele economie is ingestort en er van sociale bescherming geen sprake meer is. Dat is niet wat onze zusterpartij, Syriza, wilde, maar ze hadden geen keus: geen bezuinigingen, geen hulp. Dat nu zelfs het IMF zegt dat de situatie zonder schuldverlichting uitzichtloos is, daar lijkt Dijsselbloem en zijn collega’s van de eurogroep geen boodschap aan te hebben.
Even wat cijfers: sinds de financiële crisis kromp de Griekse economie met een derde. Eén op de vier Grieken is werkloos; bij de jongeren tussen 15 en 24 jaar is bijna de helft werkloos, terwijl het hele onderwijssysteem is ingestort. Er wordt onder dwang van de eurogroep geëxperimenteerd met privatisering van het drinkwater. Eén op de zeven Grieken leeft in extreme armoede en heeft geen geld voor basisvoorzieningen als voedsel en verwarming. In 2009 gold dat nog slechts voor één op de 50 Grieken.
In werkelijkheid is Griekenland overgeleverd aan allerlei politieke spelletjes: aan de vooravond van verkiezingen in Nederland, Duitsland en Frankrijk wil de eurogroep niet erkennen dat de Griekse schuld van 320 miljard euro volstrekt onhoudbaar is. Liever drukken ze de Griekse bevolking nog verder de afgrond in dan dat ze afspraken maken over schuldverlichting. Toch spelen Dijsselbloem en zijn collega’s ook hier met vuur: de Griekse bevolking is wanhopig. Er bestaat een reëel gevaar dat een deel van de bevolking uiteindelijk zijn heil zoekt bij de extreemrechtse organisatie, de Gouden Dageraad. Dat zou toch reden genoeg moeten zijn om de handen ineen te slaan en niet langer onmogelijke bezuinigingen te eisen van de Griekse regering. Maar voor Dijsselbloem lijkt dit minder belangrijk dan het behoud van zijn positie als voorzitter van de eurogroep. En daarvoor is zeker steun van Duitsland nodig. En zo is de cirkel rond: de Duitsers bereiden zich voor op hun verkiezingen en willen niet bewegen. En dus beweegt Dijsselbloem ook niet. Net als Ivan de Verschrikkelijke alleen dacht aan zijn eigen machtspositie. Het liep niet goed af met Ivan: hij werd paranoïde. Hopelijk komt Dijsselbloem wel tijdig tot inkeer.
