column

Huurexplosie

Al enige dagen ben ik boos. Echt boos. Dat komt zo. Ik woon in een mooi wijkje in Haarlem Zuidwest. Een gemêleerde wijk, er wonen allerlei verschillende mensen. Jong, echt oud, gezinnen, alleenstaanden, kersverse koppels en veel kinderen. Maar ook in inkomens zit er een verschil. Sommigen zijn opgegroeid in de wijk anderen komen van ver, maar het gros wil er nooit meer weg, zo fijn wonen we daar. Dat zorgt voor een sociaal sterke wijk. We kennen elkaars kinderen want die gaan nagenoeg allemaal naar de school in de wijk, nadat ze op de peuterschool zijn geweest bij juf Corrie. We zien elkaar op de Sinterklaasviering, als er ijs ligt op de vaarten, op de kinderdisco in het wijkgebouwtje of in de speeltuin.

En als iemand ziek is, dan halen we boodschappen. Als een oudere buurtgenoot ergens naar toe moet, geven we een lift. We zorgen voor de katten als de buren weg zijn en houden een oogje in het zeil wanneer ons dat gevraagd wordt.

In deze wijk ligt een buurtje van drie straten met nagenoeg alleen huurwoningen. Afgelopen maandag sprak een moeder mij aan van een klasgenootje van één van mijn zoons. Zij woont in één van die woningen. De huur valt binnen de liberalisatie en mag verhoogd worden. Dat gaat nu gebeuren. Binnen 1 jaar tijd gaat de huur van zes à zevenhonderd euro naar elf à twaalfhonderd euro.

Dit geldt voor circa 100 woningen, waarvan een groot deel van de bewoners dit niet op kan brengen. Zij moeten dan verhuizen. Circa 40 gezinnen overwegen dit nu al. Maar dat betekent meer dan gewoon verhuizen. Dat betekent kinderen van school, ouderen weg, dat betekent een hele wijk waarvan de sociale structuur ernstig wordt aangetast.

In 2006 debatteerde ik met minister Dekker van de VVD over dit onzalige voorstel. Zij zei nadrukkelijk dat er geen huurexplosie zou ontstaan. Dat beeld klopte niet volgens haar. Maar als dit geen explosie is dan vraag ik me af wat wel. In dat debat maakte ik een groot punt over gemengde wijken. Wat er nu gebeurd is dat een mooie sociale gemengde buurt een buurt wordt waar alleen de hogere inkomens zullen wonen. En of die met hun drukke banen nog tijd hebben om even naar de apotheek te gaan voor de zieke buurman?

Maar die vraag kan je je alleen maar stellen wanneer de woningen überhaupt al verhuurd worden. Want sinds maanden staan er drie leeg. En dat in een stad als Haarlem waar de woningnood hoog is.