De binnenkant van duurzaamheid?

Het is wellicht gekomen doordat mijn lagere school de Prinses Irene School was, maar ik heb wat met prinses Irene. Ze trouwde ook nog met een zekere Hugo Carlos, dat vond ik ook al zo wat. Maar ronduit sensationeel was haar optreden bij de grootste demonstratie ooit, die tegen de kruisraketten.

Vorige maand vond een gesprek plaats tussen de vaste Kamercommissie voor landbouw en natuur en deze zuster van de koningin. Het onderwerp en de reden was een beetje vaag, Irene heeft kennelijk belangstelling voor natuur en milieu. En als koninklijke hoogheid kun je je natuurlijk niet eenvoudig aanmelden als vrijwilliger of lid van Greenpeace, Milieudefensie of een andere bestaande club, dus richt je je eigen organisatie op. Dat deed ze: het Natuurcollege.

Ik ben nog betrekkelijk nieuw op het Binnenhof en verbaas me dan ook nog dagelijks, over tal van dingen. Met name over de ‘hyperigheid’ van veel Kamerleden en ook over waar de journalistiek nu weer een punt van gaat maken. In mijn onnozelheid dacht ik: het onderwerp is nogal vaag, er moet niks besloten of beslist worden, dus er zal niet veel belangstelling zijn voor dit gesprek. Dat was helemaal verkeerd gedacht. Nog nooit heb ik voor een commissievergadering zo veel camera’s en journalisten gezien. Alsof er heel wat op het spel stond en belangrijke besluiten moesten worden genomen.

Voor de entourage was ook heel wat meer aandacht dan normaal. Bloemstukjes op tafel, zilveren koffiekannetjes. Geen simpele A4'tje voor ons op tafel om aantekeningen te krabbelen, maar een fraai glanzend schrijfblokje met pen. Kosten nog moeite waren gespaard om er een koninklijke happening van te maken. Ook de samenstelling van onze commissie bleek gewijzigd. Het CDA had haar vice-fractievoorzitter afgevaardigd voor dit hoge bezoek. Alle kranten schreven over de 'happening' en ook het journaal berichtte erover.

Irene was ook niet alleen gekomen. In haar kielzog een stuk of zes hooggeleerde dames en heren. En waar ging het over?

Over de binnenkant van duurzaamheid.

Ja, ja daar hadden we niet van terug. De binnenkant van duurzaamheid. Daar moesten we volgens de prinses meer aandacht voor hebben. Helemaal begrepen heb ik het niet, denk ik. Maar dat zal ongetwijfeld aan mij liggen. Wel weet ik dat de woorden 'mentaliteit' en 'educatie' vielen.

Een paar weken later hadden we een overleg met de minister over natuureducatie. Voor gewone kinderen, bedoel ik dus. Daar is weer minder geld voor beschikbaar.

Kijk, dat begreep ik dan weer wel.