Een stukje fietsen

De sloten hebben zich opgemaakt en ze zijn niet zuinig geweest met mascara. Door de zwarte modder aan weerszijden oogt het water dieper en de weilanden groener. Het is dat Mondriaan alleen primaire kleuren gebruikte, anders was het landscape art in de stijl van De Stijl. Mooi, maar ook nuttig, want het is de tijd van de schouw. Sloten en duikers moeten schoon zijn zodat het water in de winter goed afgevoerd kan worden. Het subtiele evenwicht tussen mooi en nuttig, tussen esthetica en functionaliteit noemen we ook wel kwaliteit. En dat is gelukkig nog te vinden. Maar voor hoe lang nog?

Aan de rand van het weiland een groot bord. Luxe recreatiebungalows te koop. Uw eigen boot aan uw eigen steiger. Dè locatie voor rust en natuur. Op het bord foto´s van een foeilelijke bungalow en een blij gezin. De vrouw van je dromen met een schattig kind aan de hand, een man van je dromen met een nog schattiger kind op z´n schouders dansen schaterend door een zonovergoten landschap. Wat zou ik graag die andere foto´s zien. Twee jengelende koters, moeder met sloffen in een onooglijke duster onderuitgezakt in de bank, een fles sherry binnen handbereik en vader, buikje, ongeschoren, een te grote pyjamabroek, chagrijnig naar buiten starend waar regenvlagen uit een loden lucht over de kale weilanden gieren. Het bootje is inmiddels gezonken aan de eigen steiger.

Als je als landeigenaar in vroeger tijden je slootjes niet op orde had bleven de dijkgraaf en zijn zes heemraden net zolang in de plaatselijke herberg rondhangen tot het er allemaal wel netjes uit zag. Eten, drinken, slapen en wat dies meer op kosten van de landeigenaar. En dat kon in de papieren lopen. Tegenwoordig doen we niets als de huidige landeigenaar, de projectontwikkelaar, het evenwicht tussen mooi en nuttig verstoort, er een zooitje van maakt en er met de poet van door gaat. Als we dat nu eens anders gingen aanpakken. Op het moment dat hij, de projectontwikkelaar, met de gladde folder van het blije gezinnetje en een nog gladder praatje over economische impuls bij een wethouder binnenstapt, slaan we hem voor de zekerheid in de boeien. Een preventieve taakstraf voor slechte plannen lijkt me een goede aanpak. Ik stel voor dat we hem met sloothaak en plagschop het weiland in sturen. Noeste arbeid geeft op den duur voldoening, vooral als hij weet dat wij hem vanuit de herberg in de gaten houden. Op zijn kosten.